Tre Systrar (Drie... - 62 - Sex Verhalen

Tre Systrar (Drie... - 62

... naar buiten kan brengen.’

‘Goed, dan zien we ons woensdag. Ik laat nog wel weten waar en hoe laat.’

‘Dat is goed, Roald. Tot woensdag!’

Roald hangt op. Ada zegt: ‘Ik vraag me af, hoe ze daar weer aan is gekomen, Roald. Ze lijkt maar heel eenvoudig, maar ze is een echte pitbull!’

‘Tja, ik ben geen reporter, maar dat is Selma wel heel degelijk.’

‘Daar bestaat geen twijfel over. Maar wel leuk, dat we haar weer eens zien. Het is alweer enkele weken geleden!’

Ze gaan weer verder met hun werk en enkele dagen later vliegen ze naar Nederland, waar Roald een vergadering heeft op zijn vroegere werk. Hij moet een besluit nemen om de vestiging in Nederland te gaan uitbreiden. Het is al veel te klein geworden, en er werken nu al meer mensen, als toen Roald daar nog werkte. Hoewel Roald het gewend is, om daar te komen, voelt het nog steeds wel een beetje vreemd om daar nu opeens de baas te zijn. Enkele jaren geleden was hij enkel nog maar een werknemer, en nu is hij directeur van een groot bedrijf, waar zijn oude werkplek ook onder valt. Roald parkeert de huurwagen op het parkeerterrein van Justin Development. Hij is veel te vroeg, maar dat is hij altijd wel. Zo heeft hij de kans om nog even een praatje te maken met bekenden op het werk. Zodra Roald met Ada binnen komen lopen, wordt hij hartelijk begroet.

‘Hoi Roald! Je schijnt ons ook nooit echt los te kunnen laten, of wel?’

‘Hey, Dave! Nou ja, als ik hier niet geregeld binnen zou lopen, zou er hier niet erg veel ...

... gebeuren, of wel?’

De man lacht. ‘Goed je te zien, Roald. En ook jij, Ada. Ben je alleen, zonder je zussen?’

Ada glimlacht. ‘Ja, ik ben alleen met Roald. Iemand moet op de kinderen passen en op het huis.’

‘Hoe gaat het met de kinderen?’

‘Goed, ze kunnen nu al lopen, en daar hebben mijn zussen hun handen nu wel vol aan.’

‘Dat geloof ik meteen. Sam kan ook al lopen, en ik sta er versteld van, hoe snel zo’n kleine kan zijn.’

Ada glimlacht. ‘Ja, dat klopt. Het is maar goed, dat we thuis af en toe met vier paar ogen kijken, want je verliest ze zo snel uit het oog. Maar hoe gaat het met Lieke? Vordert de zwangerschap al?’

‘Ja, het gaat goed. Nog 2 maanden, dan is het alweer zover.’

‘Dan is ze dus alweer moeder, als ik halfweg ben.’

Dave kijkt Ada verbaasd aan. ‘Ben je alweer zwanger?’

‘Alweer? Zo snel is het nu ook weer niet. En het was eigenlijk niet gepland, maar we zijn er wel blij mee. We wisten al, dat dit niet mijn enige kind zou blijven, maar het was nog niet zo snel gepland.’

Dave lacht weer en kijkt naar Roald. ‘Ik vraag me af en toe af, waar jij de energie vandaan haalt. Drie vrouwen en ook nog drie kinderen en nog een vierde op komst! Ik word al moe, als ik eraan denk, dat we nog een tweede erbij krijgen!’

‘Maar ik heb drie vrouwen, die een hoop werk doen op dat gebied. Maar ik vind niet, dat kinderen me veel energie kosten. Het geeft me juist energie, en vooral motivatie.’

‘Dat klopt ook wel weer. Sinds Lieke en ik getrouwd zijn en ...