Jesse - 12 - Sex Verhalen

Jesse - 12

... vader belde met de mededeling dat er was ingebroken thuis en dat ze niet langskomen deze winter. Ik sluit af met het vertellen dat daarna Ralph weer voor mijn deur stond, dat we weer geweldige seks met hem had maar dat ik toen een andere naam riep terwijl ik klaar kwam, dat hij daarna snel was vertrokken en mij alleen achter liet…

Nu laat ik een stilte vallen. Ik kijk naar mijn vrije hand, mijn sigaret is inmiddels helemaal opgebrand zonder dat ik een haal heb genomen. Ik sta op en gooi de peuk in een afvalbak. Met de telefoon nog aan mijn oor vervolg ik mijn weg, richting het dorp. Ik heb honger…

‘Wow Jesse.’ Hoor ik opeens Rick in mijn oor.

Ik grijns, ik voel me opgelucht nu ik mijn hele verhaal heb gedaan. ‘Bedankt voor het luisteren Rick.’

Dan begint Rick te praten, hij probeert me verder te kalmeren en benadrukt dat hij ervan baalt dat hij ruim 1000 kilometer verder zit. Hij geeft aan dat ik meer contact moet zoeken met mijn collega’s want die blijven daar immers ook lang. Ik weet dat hij gelijk heeft en misschien moet ik inderdaad gewoon meer tijd in hun steken.

‘Maar wat moet ik nu doen met Ralph? Hoe kan ik het goedmaken met hem?’

‘Eh, weet ik niet Jesse, ik bedoel, ik heb nog nooit een andere naam geroepen tijdens de seks…’ De manier waarop hij het zegt laat me lachen, eigenlijk zie ik nu wel de humor ervan in. ‘Ja, behoorlijk dom eigenlijk he.’

‘Ben je verliefd op die Ralph?’

‘Nee, hij is leuk, knap en goed in bed maar nee, ik ben niet ...

... verliefd.’

‘En hij wel op jou?’

‘Dat zei hij van wel ja.’

‘Probeer een gesprek met hem aan te gaan, bied je excuses aan maar zeg ook dat je niet verliefd op hem bent. Het doet hem misschien pijn maar het is wel zo eerlijk.’

Ik zucht luid en Rick kan het horen.

‘Wiens naam riep je eigenlijk?’ vraagt Rick opeens.

‘Maakt dat uit?’ Ik schrik van mijn eigen toon.

‘Eh, nee, maar misschien betekend die meer voor je dan je denkt. En misschien moet je ook met diegene praten?’

‘Ik praat er al mee.’ Weer een schrikreactie, dit keer niet de toon maar de woordkeuze. Shit, waarom zeg ik dat nou.

Even blijft Rick stil. Secondes die wel minuten lijken te duren. Met een ingehouden adem wacht ik op een reactie.

‘Ik mis jou ook…’ klinkt er opeens, zijn stem is zacht, onzeker maar hij zegt het echt. Opnieuw krijg ik een brok in mijn keel en zoek een uitweg. Snel besluit ik van onderwerp te veranderen. ‘Eh, die naam? Je zei dat je achter de naam van mijn stalker bent gekomen?’

‘Eh ja,’ ik hoor de opluchting in zijn stem, ‘Boris van Danter. Dat is de naam van de eigenaar van de auto waarin je stalker zat.’

‘Boris van Danter’ herhaal ik hardop. ‘De naam zegt me niks. Weet je een adres?’

‘Nee, alleen de naam. Die agent mag niet zomaar van alles gaan opzoeken en vertellen, eigenlijk ging hij hiermee al te ver.’

‘Hmm, jammer.’ Antwoord ik licht teleurgesteld.

‘Shit, Jesse, ik moet gaan. Mijn training begint zo.’

‘Is het al zo laat? Nou hang op en rennen. Ik ...