Ankie - 4 - Sex Verhalen

Ankie - 4

... zij het moeizaam. Ze kon haar heup nog niet belasten. Zwemmen is ook goed, had de therapist gezegd en dat ging ze dan ook dagelijks doen. Het genezingsproces, eenmaal op gang gekomen, ging steeds sneller. De donkerblauwe plekken kleurden steeds lichter. De bloeduitstortingen verdwenen. Ze kreeg weer zin. Zin om dingen te doen. Een paar weken hadden ze geen sex gehad. Het was nooit meer dan zoenen. Het kon eenvoudig niet. Maar daarin kwam nu verandering.

“Zullen we een paar dagen op vakantie gaan?” vroeg Rob onverwacht. “Een soort lang weekend! Wat vind je daar van.” Ankie wist dat protesteren omdat ze geen geld had, zinloos was. Ze had er wel zin in!

“Ja, leuk, waar wil je heen?”

“Heb je een paspoort?”

“Ja.”

“Okay, ik regel wel wat.”

Ze reden naar haar flatje. Niet alleen om het paspoort op te halen, maar ook kleding en andere spullen. Eenmaal terug ging Ankie studeren en Rob reed naar een reisbureau. Hij kwam thuis met 2 tickets. “We gaan naar Cannes, in Zuid-Frankrijk en we vertrekken vrijdag. Maandag komen we weer terug.” Hij gaf haar de tickets. Ankie voelde zich enorm blij worden. Natuurlijk was ze wel meer op vakantie geweest, maar nu…nu ging ze met hem! Een lang weekend in Cannes! Ze zag er nu al naar uit.

Ankie keek naar Rob en vroeg zich, niet voor de eerste keer, af wat voor een man Rob is. Hij was charmant en in deze weken zo’n geweldige steun voor haar. Niet was hem te veel. Nooit zei hij dat iets niet kon omdat het te duur was. Hij betaalde ...

... gewoon de therapie voor haar en dan nu weer de tickets. Hij is zo belangenloos. Alles voor haar! Ja, dat gevoel had ze heel sterk.

“Kom eens bij me zitten,” vroeg ze hem.

Rob ging naast haar zitten. Ze pakte zijn handen en vroeg: “Waarom Rob? Waarom doe je dit allemaal voor me?”

Rob keek haar aan en zei: “Je bent heel belangrijk voor mij geworden. Ik ben ontzettend blij als ik met je samen kan zijn. Je betekent heel veel voor me.”

Een glimlach kwam op haar lippen: “Ik weet het, Rob, ik voel het. Maar ik weet ook dat je tekort komt.”

Ze legde haar hand op zijn kruis. “Ik wil met je vrijen. Ik verlang er naar om met je te vrijen. Om je liefde te voelen en om mij jouw liefde te geven. Maar ik ben ook bang. Bang voor de pijn die het misschien veroorzaakt. Misschien lukt het over een paar dagen wel, maar nu is het nog te vroeg.”

“Dat weet ik toch, lieve Ankie. Al moeten we nog heel lang wachten, je gezondheid gaat even voor.”

Ankie haalde haar hand niet weg. Integendeel, ze begon hem te strelen. “Laat mij je verwennen. Dat wil ik echt.” Ze begon zijn broek al open te maken.

“Ankie, je bent een schat, maar sex is van twee kanten. Ik wil graag dat je mee doet. Zeg geen nee, maar beloof me te zeggen als het niet gaat.”

“Hoe, Rob?”

“Kom mee.” Ze liepen naar de slaapkamer. “Laten we ons uitkleden.” Rob begon en Ankie volgde. Naakt stonden ze bij elkaar. Van buiten was er bij Ankie niet veel meer te zien, maar van binnen was het nog niet genezen.

Rob liet ...