Ankie - 4 - Sex Verhalen

Ankie - 4

... telefoon gewoon in haar hand kon houden. Het was haar ex-vriend die vroeg hoe het met haar was. Ze vertelde hem wat er gebeurd was. Daarop zei hij dat het haar eigen schuld was. Had hij haar al niet vaker gezegd te stoppen met het zaterdag werk? “Dat was altijd al jouw probleem, Ankie. Je denkt altijd alles beter te weten. Nou zie je waar je koppigheid je gebracht hebt.” Ankie was stil geworden. Ineens nam Rob de telefoon uit haar handen en zei: “U spreekt met de behandelende arts. Uw manier van spreken verontrust de patient. Ik verzoek u dringend haar voorlopig met rust te laten. Goedemiddag.” Ondanks de pijn trok een warm gevoel door Ankie heen. Rob zei: “Hij laat je nu wel met rust. Voorlopig althans.” Ankie knikte en zei: “En hij vroeg nog of we vrienden konden blijven. Dan doe je dit toch niet?”

De volgende dag mocht Ankie gelukkig naar huis. Nou ja naar huis, naar Rob’s huis. Hij zou voor haar zorgen en dat deed hij! Anke’s liefde voor hem nam met de dag toe. Alles deed hij voor haar. Niets was hem te veel! De pijn nam maar heel langzaam af. Het bewegen bleef pijn doen. “Ankie, ik denk dat we het advies van Hans moeten opvolgen. Dagelijkse therapie zal je goed doen.” Maar Ankie schudde het hoofd. “Waarom wil je niet?”

“Het kan niet, Rob. Ik heb geen aanvullende verzekering, ik kan dit nooit betalen. Zodra het kan, ga ik zelf wel oefeningen doen. Er is best wel wat te vinden op internet.”

“Dat lijkt me niet zo verstandig. Luister, ik moet je wat ...

... vertellen.”

Ja, nu moest hij wel iets zeggen over wie hij was.

Ankie wachtte.

“Ik heb je verteld dat ik makelaar ben, niet waar? Dat ben ik ook, maar anders dan je denkt. Toen mijn vader overleed ging het bedrijf naar mij toe. Ik heb alleen een zus en die weet niets van deze business. Het bedrijf heeft vele projekten in binnen- en buitenland. Wij houden ons niet bezig in de particuliere sector. Dus huizen aan particulieren verkopen doen we niet. Alleen grootschalige projekten. Ik ben wel de eigenaar, maar al het uitvoerende werk wordt door onze CEO gedaan. Met hem houd ik zeer geregeld ruggespraak. Het bedrijf loopt heel goed. Dat was al toen mijn vader aan het roer stond. Ik heb zodoende wat eigen geld. Met andere woorden: ik kan en wil voor jou de therapie betalen.” Rob stopte. Hij had voorlopig genoeg gezegd. Dat hij tot de rijken van ons land behoorde, liet hij maar weg. Anke zal er langzamerhand vanzelf wel achter komen.

Ankie was stil. “Jij wilt voor mij de therapie betalen?”

Rob knikte. “Kom hier.” Voorzichtig omarmden ze elkaar. “Dank je wel. Dank je wel. En ik zal mijn best doen om je terug te betalen, alleen weet ik niet of ik het je kan beloven.”

Toen Rob even later met koffie bij haar zat, bedacht hij hoe heerlijk naïef Ankie was ondanks al haar intelligentie. Maar ook hier kwam ze nog wel achter.

Lanzamerhand knapte ze op. De therapist deed goed werk. Naar college kon ze niet, maar ze studeerde dagelijks. En Rob was er steeds voor haar. Het lopen ging weer, ...