Mini - 4 - Sex Verhalen

Mini - 4

... liet aan duidelijkheid niets te wensen over.

“Ik zal ‘m nog een keer sturen, maar dan met de tekst ‘For your eyes only’ er onder. Misschien dat zelfs een botte techneut het dan snapt!”

We lachten samen. “Is goed hoor. Ik zie een nieuwe foto met véél genoegen mijn kant opkomen. Maar goed… even agenda-technisch: Dinsdagavond ben ik trainer/coach van een hardloopgroepje. Dat kan en wil ik niet skippen; die mensen rekenen op me. Woensdag wordt het overwerken, vrijdag heb ik een groepsbespreking bij DT, maar die kan ik verzetten naar donderdag. MITS… er geen technische ellende uit het huidige project opdoemt. Als alles naar wens loopt kan ik vrijdag een dag vrij nemen. Dus zonder tegenvallers ben ik vrij vanaf donderdag 17:00 tot maandag 08:00.”

Het antwoord kwam snel. “Fijn, dan hebben we heerlijk lang weekend samen. En dan bedoel ik ook: samen. Ik ga een vakantiehuisje regelen.”

“Dat is helemaal niet nodig; in mijn flatje hebben we ruimte genoeg. Ik heb naast m’n eigen slaapkamer nog twee logeerkamers, een bank in de huiskamer die je tot bed kunt verbouwen en als je heel hard snurkt kan ik je in de garage opsluiten. Niks huisje huren, tenzij dat jij dat liever hebt, om welke reden dan ook. Zorg maar dat je donderdag genoeg kleding en spullen bij je hebt voor een lang weekend.”

Het was even stil en ik begon bang te worden dat ik mijn hand overspeeld had.

Toen kwam het antwoord.

“HEERLIJK!!! Het kan me niet snel genoeg donderdag zijn! Dááág ridder! Slaap ...

... lekker met je uitzicht op die grote foto; dan denk ik aan je bezemsteel!” “Foei, Freule. De adel denk niet aan banale zaken als bezemstelen. Welterusten!” We verbraken de verbinding. Ik haalde nog een biertje uit de koelkast en toastte met de maan. Oké. Het hoofdstuk “elkaar beter leren kennen” kon starten. Ik keek die avond lang naar haar foto…

De maandagochtend begon zoals gewoonlijk met een groepsmeeting. Koffie, de status van de diverse opdrachten werden doorgesproken, nieuwe opdrachten verdeeld en agenda’s op elkaar afgestemd. Ik gaf aan het team te kennen dat ik vrijdag vrij was en het weekend niet bereikbaar. “Gewoon een weekendje weg, m’n kop leegmaken. De groepsbespreking wil ik naar donderdag verplaatsen. Als we tegen die tijd ten minste klaar zijn met deze klus, maar dat verwacht ik wel.”

Na de bijeenkomst ging ik aan mijn eigen werk en al snel zat ik met m’n gedachten in de technische details, tot ik opgehaald werd voor de wandeling tijdens de luch. In de hal een snelle blik naar de balie: nog geen Joline, maar een collega van haar. De wandeling was het gebruikelijke rondje naar de rand van het industrieterrein, een stukje door de weilanden en weer terug. Even buiten de betonzee die zo’n gebied met kantoorpanden nu eenmaal is.

Toen we terug in het gebouw kwamen zat Joline op haar plekje. Ze groette ons met een vriendelijk “Goedemiddag heren!”, maar dat was alles. Ik liep bewust achteraan om iets langer naar haar te kijken. Ze boog haar hoofd en schudde bijna ...