Mini - 4 - Sex Verhalen

Mini - 4

Thuisgekomen uit Den Bosch zette ik de computer aan. Ik had bewust geen mail op m’n telefoon: soms moet je gewoon onbereikbaar kunnen zijn. Ik was natuurlijk een stuk eerder thuis dan Joline, dus ik trok m’n pak uit en verwisselde dat voor een ouwe spijkerbroek en T-shirt. Ik rolde de bank op het terras pakte een biertje uit de koelkast en overdacht de middag. Natuurlijk was ik dolblij; de vrouw die sinds twee dagen in mijn hoofd rondtolde, wilde met mij verder!

Maar… wat wist ik van haar? In feite nog bijzonder weinig. Facebook-info. Ze woonde nu in Ter Aar, “op een flatje, in m’n uppie”. En daar wilde ze zo snel mogelijk weg, had ze gezegd. Zou ze bij mij in willen trekken? Zou voor haar veel geld schelen qua huur en reiskosten. Voor mij maakte het qua financiën weinig uit. Was ze daar aan toe? Was ik er aan toe? Hoe ziet zij haar toekomst voor zich? Doorgaan met studeren naast haar werk en haar Master halen en dus een carrière in de economie? Trouwen? Samenwonen? Kinderen?

En wat wilde ik? Ik stond op een punt in m’n loopbaan dat ik kon gaan settelen. Een goed salaris, bijzonder interessant werk wat bijna niet als ‘werk’ voelde met een prima team om me heen in een leuk bedrijf, huis, auto… het enige wat ontbrak was een lieve partner waarmee ik samen verder kon. Joline was een prima kandidaat: slim, humoristisch, knap en sportief...

Een uurtje later gaf de computer aan dat er mail was van jo01bo. Oké, dat was dus haar mailadres. Ik opende de mail. “Hoi lieverd! ...

... Ik wil je nog een keer bedanken voor een hele fijne dag en een nog fijnere afsluiting ervan. Dinsdag en donderdagavond heb ik vrij, en vrijdag de hele dag. Het weekend ga ik ook vrijmaken, dus als je wilt kunnen we er een lekker lang weekend van maken. Om je over te halen krijg je als bijlage nog wat moois te zien. Geniet ervan en denk er maar aan als je in bed ligt. Dan denk ik ondertussen aan die groeiende bezemsteel van je… Slaap lekker!!!”

Ik opende de bijlage. Een foto in hoge resolutie van haar in haar outfit van vandaag, half liggend op haar bank, haar gezicht glimlachend naar de camera. Haar rok iets opgeschoven, haar lange benen duidelijk zichtbaar, twee knoopjes meer in haar blouse open dan ze publiekelijk zou doen. Wauw…

Ik checkte snel mijn agenda. Dinsdagavond: hardloopgroep. Die kon ik niet overslaan; als trainer/coach kan dat niet. Woensdag werd het waarschijnlijk overwerken; het huidige project moést af. Donderdagavond niets; vrijdag groepsoverleg, maar dat zou ik naar de donderdag kunnen verschuiven.

Ik mailde terug: “Mevrouw, met deze foto op mijn netvlies kan ik me morgen niet zo goed op m’n werk concentreren. Ik denk dat ik ‘m maar tot A-nul formaat vergroot en boven m’n bureau in Gorinchem hang…” Het antwoord kwam binnen 30 seconden. Mijn telefoon ging over en het eerste wat ik hoorde was:

“BEN JE HELEMAAL BEDONDERD, KEES JONKMAN?!!!”

Ik grinnikte. “Ook u een goede avond gewenst… Maar wat is dit voor taal voor een freule?” Jolines antwoord ...