Yolanda 3 deel 11 - Sex Verhalen

Yolanda 3 deel 11

... rietje erin en gaf het hem. Hij dronk er wat slokjes uit. “Als je ook wat wil pak je het maar. Er zitten ook broodjes in.”

“Na één kilometer, verlaat de snelweg op,” gaf de tomtom aan.

Meneer Verstraten zuchtte. “Dat pokkeding kan nog steeds geen Nederlands.”

Yolanda grinnikte, maar was zo verstandig niets te zeggen.

De telefoon van meneer Verstraten ging. Hij haalde hem uit zijn zak, nam op en zette hem op de luidspreker. “Ja?” Hij nam de afslag en reed een andere snelweg op.

“Hoi, met Frans. Zeg, ik moet nieuwe dagrapporten hebben. Waar kan ik die vinden?”

Meneer Verstraten dacht even na en wilde net de mappen opnoemen, maar Yolanda was sneller.

“De map schoolrapporten, ze staan onder de naam 3-60.”

“Oké, bedankt.” Er werd opgehangen.

Meneer Verstraten zei kalm: “Het is niet jouw taak mijn telefoontjes af te handelen als ik er bij ben.”

“Sorry, meneer, ik wilde u helpen... Ik dacht dat u het niet zeker wist.”

“Hou je voortaan stil als ik telefoon heb.” Hij legde hem op het dashboard en nam nog een slokje sap.

Yolanda nam ook wat drinken en besloot zich de rest van de heenweg maar netjes te gedragen.

Zodra ze het dorpje in reden waar Sanne woonde zat meneer Verstraten flink te mopperen op de tomtom.

“Sla straks rechtsaf slaan na driehonderd meter,” gaf hij aan met een vrouwenstem.

“Sla rechtsaf slaan?” mopperde meneer Verstraten. “Leer Nederlands, stomme trut!”

Yolanda grinnikte. Ze vroeg zich af of hij hem uit zou ...

... zetten of het raam uit zou gooien.

“Sla straks linksaf slaan na vijftig meter.”

Meneer Verstraten zuchtte. “Eenrichtingsverkeer kent ze ook al niet... Achterlijk ding...” Hij reed rechtdoor.

“Na honderd meter, en keer om,” gaf de tomtom nu aan.

Meneer Verstraten vloekte en trok het snoertje eruit. “Klote ding...” Hij reed een andere straat in.

“Sla straks linksaf slaan, na dertig meter.”

Yolanda kon zich niet meer inhouden en schoot in de lach. “Ze werken ook zonder dat snoertje, alleen raken ze dan na een tijdje leeg,” bracht ze lachend uit.

Meneer Verstraten liet de auto even stilstaan en trok de tomtom met houder en al van het raam. Hij zette hem uit en smeet het ding onder Yolanda’s stoel. Hij haalde een gag tevoorschijn en hield die voor haar gezicht. “Nog één opmerking en dat is dan voorlopig gelijk je laatste,” zei hij.

Yolanda knikte zwijgend en staarde naar de gag. Waarom had hij die in vredesnaam in de auto liggen?

Toen ze bij het adres aan kwamen moest Yolanda in de auto blijven wachten. Ze at rustig een broodje en ving de kruimels netjes op. De auto was mooi schoon vanbinnen, ze wilde hem geen reden geven om haar aan te pakken.

Meneer Verstraten kwam met Sanne naar buiten. Sanne was wat aangekomen, dacht Yolanda te zien. Meneer Verstraten opende de kofferbak en ze zette haar koffer erin. Ze stapte in op de achterbank. Meneer Verstraten stapte ook in.

Sanne merkte Yolanda op. “Yolanda? Wat doe jij hier? Ga je ook naar een andere ...