1. Zie Het Als Een Bijbaantje


    Datum: 20-7-2020, Categorieën: Werk Auteur: Annemiek, Bron: Opwindend

    ... Ron me om wat leuks aan te trekken ‘je weet toch dat hij je charmant vindt, misschien kan het geen kwaad dat een beetje te gebruiken’. Ik schater het uit ‘haha… moet ik mijn vrouwelijkheid inzetten om hem en beetje te bewerken’. Ron glimlacht en knikt instemmend en zegt ‘bij mij werkt het ook en je vindt hem toch een aardige gast?’. Ik knik instemmend, Karel aardig, ziet er goed uit. Ik snap alleen niet dat hij geen langdurige relaties in stand kan houden.
    
    Om halfelf bellen we aan bij het appartementengebouw waar hij woont. Karel laat ons via de intercom binnen en we nemen de lift naar zijn riant penthouse. Eenmaal binnen zet ik de hapjes en het flesje wijn wat we meegenomen in de koelkast terwijl de mannen naar het dakterras gaan. Als ik even later de living door loop en me bij de mannen voeg realiseer ik me pas hoe overweldigend zijn penthouse is. Groot, luxe, prachtig ingericht en heel sfeervol.
    
    We drinken wijn terwijl we over de binnenstad uitkijken, er klinkt muziek uit de woonkamer terwijl de diffuse lichtjes van de stad een mooi plaatje vormen. We kletsen, lachen om foute bouwvakker grappen van Karel en genieten van de heerlijke avond. Na verloop van tijd verkassen we naar de heerlijk loungebank ik de grote living. We eten van de borrelhapjes die ik vanmiddag heb gemaakt en genieten van een heerlijke rode wijn die ik in zijn wijnkast vond. Eerlijk gezegd valt de wijn me niet zo goed en voel ik me zelfs al lichtelijk aangeschoten.
    
    De mannen kletsen als ik terug ...
    ... kom van het toilet. Karel observeert me van top tot teen en glimlacht terwijl hij instemmend knikt naar Ron. Ron ontwijkt heel even mijn blik, bloost en stamelt dan ‘ik vind het bespreekbaar’. Als ik hem vragend aankijk hoor ik Karel zeggen dat hij naar het toilet gaat. Ron schuift tegen me aan en zegt heel zacht ‘hij vind je knap’. Ik glimlach en kijk onze vriend na. Ron begint opnieuw ‘hij zou wel met je… nouja, hij heeft ook z’n behoeftes en misschien… als je er voor voelt wil hij ons wel tegemoet komen wat de schulden aangaat’.
    
    Ik kijk Ron verbaasd aan en stamel ‘bedoel je dat ik… met hem’. Zijn blik is veelzeggend, zijn hand streelt mijn arm als hij zegt ‘we hebben ooit wel eerder wat met anderen gedaan toch…. Zie het als een bijbaantje lieverd’. De spanning giert even doormijn lijf, mijn hoofd tolt en ik krijg het ongelofelijk warm. Ja, we hebben ooit eens met een stel onze grenzen wat opgerekt. Eenmaal was het, en we waren nog veel jonger. Ron streelt mijn arm nog steeds, zijn warme blik dringt diep tot me door. Ik peins, Karel en ik, onze schulden en Ron dan? Ik hoor hem fluisteren ‘het hoeft niet, je kan altijd stoppen toch?’. Onbewust knik ik instemmend, mijn lippen trillen als ik ‘ja, ja’ zeg.
    
    Ik verkeer in een soort van roes van de alcohol en verrassende vraag van Ron. Ik hoor de mannen vriendschappelijk schateren, ze toostten op een plan om onze cateringactiviteiten uit te bouwen. Als Karel ook zijn glas tegen die van mij laat klinken hebben we oogcontact. ...
«1234...15»