De Tandartsassistente - 5 - Sex Verhalen

De Tandartsassistente - 5

... amper tot bedaren brengen, en Astrid was ook helemaal over de zeik. Ze heeft hem gezegd dat ze deze week zonder meer bij mij zou blijven logeren, en dat hij kapot kon vallen. Daarna zou ze dan wel kijken of ze nog met hem verder wilde. En hij moest haar met rust laten zodat ze alles eens rustig kon overdenken.

Ja, dat had ik nog allemaal meegekregen. Maar ook nog iemand anders. Ik stuurde de twee meest duidelijke foto’s naar Irene en vermeldde, deze vent stond jullie in de gaten te houden. Ik ken ‘m niet, maar jullie misschien wel. Ik vond het al zo verdacht dat hij zich zo verscholen hield. Maar ik moet er nu van tussen want mijn werk roept.

Oké, werk ze nog en je wordt vanavond op dit adres verwacht. Het eten zal daar op je staan te wachten. Liefs en tot vanavond. xxxx Ireentje.

Om ’n uur of half zes belde ik aan op het adres dat Irene me gegeven had. Al gauw ging de deur open en Irene wenkte me snel naar binnen, na eerst even buiten rond gekeken te hebben.

“Heb je niemand gezien? Of is er je niks opgevallen?” vroeg ze me nadat ik een vlugge kus had ontvangen.

“Nee, niet echt, maar ik wist ook niet dat ik ergens op moest letten. Hoezo?”

“Fred, de man van Astrid stond vanmorgen aan ’t ziekenhuis zoals je weet, en die heeft daar een ontzettende scene geschopt. Ik moest er tussen springen om ze uit elkaar te houden. Maar dat had jij ook al meegekregen niet?”

“Ja, ik had ’t nog net gezien en ik dacht toen ook al dat hij haar man moest zijn. Maar ik snap ’t ...

... nog niet helemaal. Dat hadden we in de app ook al besproken, toch?”

“Ja, maar nu denken wij dat hij ons misschien gevolgd is en ons in de gaten houdt. Maar kom eerst verder. Astrid wacht al op ons. Dan hebben we het er onder het eten wel verder over.”

Zij liep me voor en ik volgde, een beetje om me heen kijkend. Ik was hier nog niet geweest en zag dat ze mooi woonde. Een keurig net huis, mooi ingericht en redelijk wat erotische kunst links en rechts. Dit beviel me wel.

“Staat het je een beetje aan?” vroeg ze toen ze bemerkte dat ik wat aan ’t rondkijken was.

“Ja, ik kan dit wel waarderen. Het ziet er leuk en mooi uit.”

“John!!”klonk het ineens en daar kwam Astrid me al om de nek gevlogen en haar tong verdween tussen mijn lippen voor een heerlijke zoen.

“Irene woont mooi hè?” zei ze even later.

“Ja, prachtig. Ik had me hier geen voorstelling van kunnen maken. Ik dacht dat ze meer van het ingetogene zou zijn.”

“Ja,” lachte Irene, “weer iets wat je niet achter mij gezocht zou hebben. Maar kom, laten we aan tafel gaan en wat eten. Dadelijk is alles koud.”

Terwijl Astrid en ik aanschoven, zette Irene het eten op tafel en binnen de kortste keren hoorde je alleen nog maar het getik van ’n paar messen en vorken.

Toen de ergste honger gestild was begon ook het gesprek op gang te komen.

“Zo, nu heb je Fred ook gezien,” begon Astrid. “Hij was hartstikke pissig dat ik vannacht niet was thuisgekomen en hij mij niet kon bereiken. Toen vond hij vanmorgen ook ...