-
Bakkersjongen - 1
Datum: 5-7-2020, Categorieën: Romantisch Auteur: Jefferson, Bron: Opwindend
... snel van me af. Snel kleedde ik me om, kreeg ik een kopje thee van Tessa en voegde ik me bij de twee prachtige meiden en probeerde ik wat leuker over te komen dan dat ik in de winkel deed. - ,,Dus hoe is het nou?’’ vroeg ik haar dan enthousiast. ,,Ja, goed hoor.’’ reageerde ze direct, maar keek echter wat terughoudend, niet zoals ik haar verwacht had. ,,Het is uit tussen haar en Jack. Hij heeft een ander…’’ bracht Tessa dan voorzichtig. ,,shut up the fuck!’’ reageerde ik meteen. Lollig bedoeld, maar ik meende het. Beiden keken ze ook van mijn reactie op. ,,Wie doet dat nou? Hoe dan?’’ vroeg ik daarna gedreven door. Want dit kon niet waar zijn. Ze woonden verdomme net samen. ,,Ja, hij had een ‘’ander’’ inderdaad.’’ bevestigde Manon daarna achteloos en ze deed alsof het haar niets deed. ,,Maar ja, wat doe je er aan?’’ zei ze dan ook. Maar ik zat me kwaad te maken. ,,Ik ga hem in elkaar slaan.’’ zei ik uit het niets. ,,Dit kan niet. Niemand die jou dit aandoet. Wist hij wel wat hij deed?’’ ging ik door. Veel te overdreven, ik zette mezelf een beetje voor schut. ,,Ho maar. Het is al goed. Vervelend inderdaad, maar jij gaat niemand in elkaar slaan, he.’’ moest Tessa me terugroepen op haar eigen bijdehandse manier. Beiden keken ze me ook een beetje vreemd aan. Ik besefte me dondersgoed waarom ik zo fel reageerde. Hun gelukkig niet. Vreemdgaan was fout, dat vond ik al. Maar ik kon me gewoon niet voorstellen dat iemand haar zou dumpen, Manon specifiek. ...
... Als ik haar vriendje was, dan zou dat nooit in me opkomen. Dan zou ik er alles aan doen om dat zo te houden. Veel liever dan Manon kom je ze echt niet tegen. En mooier kon al helemaal niet. Maar met dat dit door me heen ging, en ik ondertussen wel snel kalmeerde, realiseerde ik me ook dat ik zoiets aan Tessa nooit zou kunnen beloven. Niet zolang ik Manon bleef kennen. Het zal nooit gebeuren, maar als Manon mij zou vragen Tessa te verlaten voor haar, dan zou ik niet direct een volmondig ‘’ja’’ zeggen, maar ook geen ‘’nee’’. Dat idee alleen al was genoeg om mij aan m’n eigen relatie te doen twijfelen. En daarom reageerde ik zo overdreven en vervreemd, en bleef ik dat ook doen. Eigenlijk altijd als Manon in de buurt was. - ,,Dus terug naar je ouders?’’ begon ik dan maar. Manon zat er overigens flink doorheen. Tessa zat naast haar op de bank met een troostende hand op haar schouder. Maar ze hield zich nog steeds sterk. Ze wilde overduidelijk huilen en mijn aanwezigheid was wellicht niet helemaal gewenst, gezien de omstandigheden. ,,Ze blijft hier eten. Dat wil ze niet, maar dat moet van mij.’’ Tessa was echt zo’n schat van een meid. En Manon was dan weer te lief om te accepteren dat iemand überhaupt iets voor haar over had. Al was het haar beste vriendin en wist ze dat ze meer dan welkom was. ,,Tuurlijk. Ik maak wel wat. Kunnen jullie praten. Of huilen…’’ bood ik aan en pestte ik op het laatst om van beiden nog snel een flauwe glimlach te ontfutselen. Met mijn ...