1. De nieuwe outfit


    Datum: 15-11-2017, Categorieën: Familie Auteur: RonnyG, Bron: Gertibaldi

    Hij was veertien toen zijn vader overleed en was toendertijd reeds een probleemstudent. Hij hield zich liever bezig met het plagen van de meisjes en zijn leraressen dan met de eigenlijke leerstof en toen zijn moeder dan alleen viel was hij ook haar grootste bekommernis. Dat was waarschijnlijk de reden dat ze vanaf die dag, tot op vandaag, twee jaar later, haar sociaal leven niet meer had opgepakt en een echte huismus was geworden. Het was zelf zo erg geworden dat ze erbij liep als een tachtig jarige ondanks het feit dat ze slechts 34 was. Ze verzorgde zichzelf nog wel honderd procent maar droeg ruime nietszeggende kleedjes met bloemetjesmotieven en pantoffels die beter bij zijn grootvader zouden passen dan bij haar. Haar haren steeds samengebonden op een strenge dot, op haar neus een soortement ziekenkasbrilletje en altijd een stofvod in haar handen. De meeste van zijn vrienden vonden haar maar niks en lachten hem soms zelf uit als het over haar ging. Ze hadden bijna allemaal toffe moeders die soms al eens mooi en fris voor de dag kwamen op schoolfeestjes en ouderavonden en zijn moeder was de uitzondering. Het werd zelf zo erg dat Dirk geen vrienden meer uitnodigde thuis en beschaamd was als er al eens iemand aan de deur kwam.
    
    Toen hij eindelijk zestien was geworden had hij zich dan ook voorgenomen om deel te nemen aan het ingangsexamen voor de militaire school. Ze hadden thuis niet te veel geld en een internaat was duur en omdat hij eigenlijk liever vandaag dan morgen ...
    ... het huis uit was had hij besloten dat dit de goedkoopste en snelste manier was om dat te bewerkstelligen. Het was vrijdagnamiddag en ze zaten samen in de living. De gordijnen waren zoals gewoonlijk driekwart dichtgetrokken en dus was de kamer in een soort halfduister gehuld wat alles een tamelijk depressief uiterlijk gaf.
    
    “Ma, ik moet even met je praten.” Hij was haar enige houvast in het leven en misschien zelf de enige persoon waarmee ze werkelijk praatte.
    
    “Ja jongen. “ ze keek even op, “Ik dacht al dat je iets op je lever had. Je bent de laatste dagen erg stil en ik vroeg me al af wanneer je ermee voor de dag zou komen.” Ze had haar brilletje afgezet en keek hem liefdevol aan. Hij was haar grote trots en de enige reden om voor te leven en ondanks het feit dat zij zich gedroeg als een soort zombie bleef hij erg lief tegen haar. Hij had het er moeilijk mee, dat wist ze, maar ze had haar man zo plotseling verloren, en het deed nu nog steeds zoveel pijn, dat ze, ware het niet voor hem, geen enkele reden meer zag in verder leven.
    
    Dirk keek haar aan en wist dat hij haar zou pijn doen.
    
    “Ma, ik heb besloten om volgende maand mee te doen aan de ingangsexamens voor de militaire school.”
    
    “Mooi. Je hebt je keuze gemaakt. En wat betekent dat dan precies? De militaire school dat klinkt nogal zwaar.” Ze was wat voorover gaan zitten, net niet op het puntje van de zetel, maar wel aandachtig. Ze had er de gewoonte van gemaakt om steeds goed te luisteren zodat ze wist wat hem ...
«1234...12»