Mini - 25 - Sex Verhalen

Mini - 25

Ton en Clara gingen na het vertrek van de mannen van Ton dicht tegen elkaar op de bank zitten. Dat had tot gevolg dat Joline spottend opmerkte: “We zullen de bank maar voor jullie laten. Jong-geliefden willen dicht bij elkaar zitten, denk ik.” Ik schoot in de lach en Ton kreeg een kop als een boei. Clara zei nieuwsgierig: “Leg uit!”

Ik vertelde haar dat Ton een aantal dagen ervoor exact hetzelfde tegen ons had gezegd, toen hij hier voor het eerst kwam. “En nu zit dezelfde meneer op dezelfde bank, met een mooie dame naast zich, jong-geliefde te zijn… Had je aan het begin van deze week niet gedacht hé Ton?”

“Stelletje etters”, gromde hij. “Mijn zus alleen was al erg, met jou erbij is het verdubbeld!”

Ik hief mijn pilsje naar hem op. “Welkom bij de club, makker. Ik heb hetzelfde probleem, alleen twee keer zo erg als jij… Ik heb namelijk twéé zussen!”

Melissa bemoeide zich ermee. “Hohoho broer… Slechts één van die twee zussen heeft nu een vriend. Zij is nu absoluut ontoerekeningsvatbaar. Ik ben nog steeds dezelfde, altijd evenwichtige, vrolijke en bijdehante Melissa. Niks veranderd. Dus: projecteer je frustratie vooral niet op mij!” Zo zaten we nog een uurtje lekker te bekvechten, totdat Pa zei: “Ik stel voor dat wij in ieder geval weer richting Amersfoort rijden en onderweg deze twee draken in Wageningen afzetten… Ik heb het wel gehad voor vandaag!” Clara stoof op. “Deze twee wát?? Pa, doe normaal!!!” Hij grinnikte. “Joline gebruikte die bijnaam vorige week zaterdag ...

... voor jullie en in vond ‘m wel toepasselijk. Ik hou ‘m er in!” Er vloog een kussen van Melissa’s stoel richting Pa.

Ondertussen keek Clara Ton aan en Ton knikte kort. “Kees en Joline: kunnen wij vannacht hier blijven slapen? Ton nodigde mij uit om morgen op de kazerne rond te kijken. En dit is in de buurt…” Ik keek naar Joline en zij naar mij. “Wat moet ik hier nou op antwoorden? Ik vind het best, maarre…” Ik keek naar Pa en Ma en Ma antwoordde. “Wij ook hoor. Hebben we het in de auto al over gehad.”

Tony gniffelde. “En aan ons wordt niets gevraagd? Wij moeten ons nog maagdelijke jongste zoontje toch beschermen tegen drank en slechte vrouwen?”

Ton keek even donker hun kant uit en gromde: “Keep on dreaming, Ma…”

Tony glimlachte liefjes. “Wilde je ons wat vertellen Ton? Nee? Oh, dat dacht ik even. Wij kunnen er misschien iets van vinden, maar er niets aan doen. En er iets van vinden doen we niet. Dus als Kees en Joline het goed vinden, moeten jullie het vooral doen.”

Zowel Ton als Clara zuchtten even. “Poehee… Dat valt mee.” Maar ze hadden buiten de waard gerekend.

“Hohoho, Ton Boogers, wacht jij eens eventjes…” Melissa sprong op. “Niet zo snel, jij. Als ééneiïge tweelingzus van jouw liefje is het mijn roeping en levenswerk om mijn lieve tweelingzusje op het rechte pad te houden en haar maagdelijkheid met hand en tand te verdedigen! Dat doe ik al sinds we samen naar de kleuterschool gingen.

Dus… Ik wil exact, maar dan ook exact weten waar jij de nacht door ...