Mini - 75 - Sex Verhalen

Mini - 75

... je zegt: ‘Als jullie willen zoenen, dan zoen je. Of ik er nou bij ben of niet. Genoeg schijnheilig gedoe. én de gevolgen daarvan, gezien in dit dorp.’ Nou, daar hebben we toen op gepaste wijze gebruik van gemaakt…”

Angelique giebelde. “Hoewel deze piraat hier nog best verlegen was… Maar ik heb ‘m kunnen overtuigen!” Ze trok Henry naar zich toe en kuste hem.

“Dan hebben wij een beetje roet in het eten gegooid, Gien…” Joline vertelde over het incidentje op de parkeerplaats. “Na deze jongelui vijf minuten geobserveerd te hebben, begonnen we toch wel héél veel trek in koffie te krijgen… Toen ben ik maar uit de auto gestapt en ze vriendelijk maar dringend geadviseerd om tongzoenen te bewaren voor buiten de werktijden. Kees was wat lomper: die wilde meteen een dreun op de claxon geven. Dat heb ik gelukkig weten te voorkomen.”

Henry grinnikte. “Ja, dat was jammer. Ik begon juist een beetje op stoom te komen.” “Je komt maar ergens anders op stoom, piraat.” Joline keek Henry grinnikend aan. “Maar niet meer voor de deur van DT en al helemaal niet met mijn personeel. Kijk, als je nou met een receptioniste stond te zoenen… Ach, nou ja, dat is niet zo’n ramp. Maar met de juridisch medewerker van een gerenommeerd bedrijf… Heb je enig benul hoeveel die per uur verdienen?”

Henry grinnikte. “Nou ja, als jij staat te zoenen in de baas z’n tijd, weet ik niet of de term ‘verdienen’ wel op z’n plaats is, lieve schat…” Angelique mopperde: “Lomperik...”

Na het eten, had ik bij de ...

... afwasmachine even een onderonsje met Joline. En tijdens de koffie begon Joline er over. “Gien… op het gevaar af dat ik bemoeizuchtig wil overkomen: hoe betaal jij het best wel forse collegegeld voor An?” Ze keek wat somber. “Het hele jaar sparen en hopen dat het genoeg is. En als het niet genoeg is: meer werken. ’s Avonds kantoren schoonmaken en zo…” “Hoeveel slaap krijg je dan in vredesnaam? Per dag?” Ze zat even te rekenen. “Meestal van een uur of elf ‘s avonds tot de volgende morgen half zeven. Dan moet ik er uit, want overdag werk ik van acht tot vier uur ’s middags als administratief medewerkster bij een belastingconsulent. Maar gelukkig kan ik in de weekenden uitrusten; van vrijdagavond tot maandagochtend heb ik vrij!”

“Hmm… En hoe lang hou je dat al vol?” Ik keek serieus bezorgd. “Momenteel ruim vier jaar, Kees. Sinds dat Angelique naar de universiteit ging. ’t Is niet alleen het collegegeld, maar ook de boeken kosten een godsvermogen… Gelukkig heeft mijn lieve dochter nooit een hekel aan werken gehad; op de middelbare school had ze altjd wel ergens een baantje: in de supermarkt of iets anders. En tot haar werk als receptioniste werkte ze op de zaterdag bij een fruitteler.”

Ik keek Joline aan. “Het wordt tijd dat wij Theo eens achter zijn vodden gaan zitten. Angelique heeft nu een vast contract, is formeel aangesteld als juridisch medewerker… Dan mag meneer de werkgever best een stukje bijdragen aan de studie van een van zijn medewerksters. Gien, wij geven geen ...