Alleen Naar Limburg - Sex Verhalen

Alleen Naar Limburg

... strompelen om mijn kamer te vinden. Ik lachte in beetje in mijzelf.

Het feestje zou om zes uur beginnen, dus ik had nog even de tijd. Ik haalde mijn pak uit de speciale tas en hing het op zodat eventuele kreukels eruit konden trekken. Een korte inspectie leerde dat het er prima uitzag, anders had ik het even in de badkamer gehangen bij een stomend hete douche; dat werkt altijd prima om kreukels uit een pak of overhemd te krijgen. Ik belde naar huis om Erica te laten weten dat ik aangekomen was en om te horen hoe het ervoor stond. Nu zou ik nog naar huis kunnen. Tegen kwart over vijf nam ik een snelle douche en maakte mij klaar voor het feest.

Om zes uur liep ik naar de receptie en vroeg aan een van de meisjes waar ik het zaal “Maas” kon vinden. Ze wezen mij de juiste richting en ik liep er op mijn gemakje heen. Ik zag dat er al heel wat mensen zich voor de deur verdrongen om naar binnen te kunnen en ik besloot mijn beurt rustig af te wachten. Ik hoefde verder toch nergens heen en of ik nou als eerste of als laatste naar binnen zou kunnen maakte helemaal niks uit. Vanuit een nis bekeek ik de mensen en zag dat ze er allemaal als om door een ringetje te halen uitzagen. Heren netjes in pak met das, dames allemaal in stijlvolle cocktailjurkjes. Ik schatte het gros tussen de vijfenveertig en zestig; dat was natuurlijk de vriendenkring van Wim. Ik was met mijn dertig jaar duidelijk een van de jongere gasten.

Na een minuut of twintig waren de meeste wel binnen en was er ...

... niemand meer achteraan aangesloten, dus richtte ik mij op en sloot zelf achter aan de rij aan. Schuifelend gingen we naar binnen en ik zag Wim met zijn vrouw Jeanette en twee dochters vlakbij de deur de gasten begroeten. Gelukkig, bedacht ik mij, ik ben niet de jongste op dit feestje. Zijn oudste dochter schatte ik op een jaar of zes, zevenentwintig en de jongste een jaar of wat jonger. Wim begroette mij allerhartelijkst met zijn bulderende stem en ik kreeg twee zoenen van Jeanette.

‘Wat leuk dat je er bent!’ zei Wim. Ik knikte en zei dat wij heel vereerd waren geweest met de uitnodiging maar dat Martine helaas verstek had moeten laten gaan. Jeanette vroeg of het wel goed ging met de zwangerschap en ik legde uit dat ze vanwege de bekkeninstabiliteit niet kon komen. Ze hadden er alle begrip voor en benadrukte dat ze het fijn vonden dat ik toch de moeite had genomen om naar het Zuiden af te zakken.

‘Moet je vanavond ook nog helemaal terug?’ vroeg Jeanette bezorgd. Ik glimlachte en vertelde dat Martine een suite in het hotel voor mij geregeld had.

‘Ah, dan zijn wij vannacht buren!’ bulderde Wim lachend.

Toen werd ik voorgesteld aan hun oudste dochter Miranda en haar man George. Het kon ook Sjors zijn geweest, dat kon ik door hun enorm zachte “g” niet helemaal opmaken uit hun accent. Ik zou het maar op “Sjors” houden, wel zo veilig en het lag het dichtst bij hun eigen uitspraak. Daarna werd ik aan hun jongste dochter, Charlotte, voorgesteld. Daarop werd Wim naar voren ...