1. Housewarming - 3


    Datum: 1-4-2020, Categorieën: Romantisch Auteur: Simandber, Bron: Opwindend

    ... lijf heen, drukte ik mijn hoofd tegen zijn borst. ‘Je bent lief!’ fluisterde ik zacht. ‘Jij het liefst!’ zei Bart.
    
    ‘Weet je, ik wil het goedmaken. Vind je het goed als ik even in je koelkast kijk?’ vroeg Bart. ‘Ja hoor, ik heb geen geheimen...’ zei ik en enigszins benieuwd keek ik wat hij zou gaan doen. ‘Oh wauw Eva, je hebt superveel lekkere dingen!’ zei Bart die de flesjes sterke drank bekeek. ‘Goed, daar kan ik wel wat mee. Wacht jij buiten op me? Een goede kok verklapt nooit zijn recept!’ Met een glimlach deed ik wat hij vroeg. Het begon al te schemeren en uit de gangkast haalde ik wat theelichtjes. Die zette ik buiten evenals een grote tuinkaars. Die had Frederik destijds nog van zijn tante gehad, maar nooit aangestoken omdat hij dacht allergisch te zijn. Het zag er allemaal best gezellig uit met de rode gloed van de ondergaande zon op de achtergrond.
    
    ‘Wauw Eva, supergezellig hier!’ zei Bart die met twee mooi versierde cocktailglazen buiten kwam. Beide hadden een suikerrandje en aan de zijkant hing een stukje limoen en een halve aardbei. Hij knipoogde kort en liep alweer naar binnen. Een geluid dat ik niet kon plaatsen, werd stilaan luider. In zijn handen hield Bart, die weer buiten kwam zijn smartphone en mijn oude cocktailshaker. Via de smartphone in zijn handen was een Mexicaanse salsa-deun te horen. ‘Waar heb je…?’ begon ik verbaasd mijn zin, maar Bart drukte zijn vinger tegen mijn mond. Vervolgens shakete hij behendig de cocktail. Die gooide hij tussen zijn ...
    ... benen en achter zijn rug door, de lucht in. Telkens wanneer ik dacht dat hij hem zeker zou laten vallen, ving hij hem behendig weer op. Luid klapte en joelde ik lachend. Het zag er geweldig uit tegen de kleurrijke hemel. Een luide lach van plezier omdat alles zo perfect leek, kon ik niet wegsteken. Als een moment dat ik nooit meer wilde vergeten. Bart vulde beide glazen en reikte me er eentje aan. ‘Wacht even...’ zei hij terwijl hij er zijn smartphone bij nam. Van onze beide nam hij een superleuke selfie. We hielden beide onze cocktail omhoog en glimlachten op een natuurlijk mooie manier. ‘Salud’ zei Bart die kort met zijn glas het mijne raakte. ‘Op ons!’ antwoordde ik met een grote glimlach en samen dronken we een flinke slok.
    
    Al meteen kon ik merken dat dit geen fruitige cocktail was. Het was best wel héél erg pittig en even hoestte ik kort. Bart keek me met een glimlach aan. ‘Lekker...’ probeerde ik tussen het hoesten door uit te brengen. ‘Tja, ik dacht… ik hoef toch niet meer te rijden.’ zei Bart die zelfzeker nog een tweede keer van zijn glas dronk. Opnieuw probeerde ik te drinken, maar nam nu een veel kleinere slok. Dat ging me al een stuk beter af. Al voelde ik dat ik beter zou gaan zitten. Net toen ik dat wilde doen zei Bart ‘Kom je niet bij mij zitten?’ Daarbij spreidde hij zijn armen en al gauw liet ik me door hem omarmen. Zijn stevige armen voelde opvallend warm aan. Ze omarmde me van mijn nek tot mijn kuiten. Het voelde zo goed dat ik bij mijn grote held op ...
«12...789...»