Een relationele Rollercoaster 9 - De gijzeling - Sex Verhalen

Een relationele Rollercoaster 9 - De gijzeling

... IP adres waarnaar wij een lopende gijzeling kunnen streamen." 'Hopelijk staat Tineke's toestelletje aan. Ik typ. 'HalloTineke, ben je voorzichtig. We zien je!' Kort nadat ik op verzenden heb gedrukt hoor ik een ping in huize Gravee.' Dries kijkt om zich heen en vindt haar handtas. Hij pakt haar gsm en kijkt op het display. "Moet je horen Ma. Een berichtje van John aan Fatso! 'Hoi Tineke, ben je voorzichtig. We zien je!' Bij de laatste woorden richt Tineke zich op , ondanks alles verschijnt een glimlach om haar lippen. 'Wat zit je dom te lachen?' 'Ik stelde me jullie twee achter tralies voor.' Nu verschijnt ook moeder Gravee in beeld. 'Ze neemt Tineke's kin in haar hand en kijkt haar van dichtbij aan. 'Zo wijfie. Heb je nog altijd zoveel fantasie. Lange tijd heb je ook gefantaseerd dat mijn jongen verliefd op jou was.' 'Ja Ma! Jongen, dat is precies het goede woord voor dat zwakke excuus voor de mannelijkheid dat jij uit je kut hebt geperst.' De oorvijg die Tineke krijgt te verwerken doet zelfs mij pijn. Ik ben trots op haar. Ze laat hoofd niet hangen. In tegendeel ze kijkt haar schoonmoeder brutaal aan. Mieke komt uit de keuken en legt een briefje met een cijferreeks met punten voor me neer. "IP adres?" ze knikt. Ik minimaliseer het beeld. Open mijn streaming software en type het IP adres in. Aan twee groene icoontje kan ik zien dat er contact is en met het ingetikte adres en dat de stream is begonnen. Ik maximaliseer het beeld van de spycam weer, pak mijn gsm tik een ...

... nieuw bericht en druk op verzenden. Nu is het mevrouw die Tineke's gsm oppakt. 'Herman dat kijkt mee, uitroepteken, leest ze voor. Ik hoop dat Tineke het begrijpt. Zij is de enige die ik ken die het wanneer ze het over de politie heeft het woord Hermandad gebruikt. 'Laat eens kijken Ma.' Nu is het Dries die het bericht nog eens hardop voorleest. Ik gok erop dat hij het bericht niet begrijpt. Puzzelen en cryptisch denken zijn nooit zijn sterkste kant geweest. Tineke kijk kort in de richting van de camera en geeft nauwelijks merkbaar knikje. 'Begrijp jij dat Dikkie? Ik geloof dat ons vriendje een beetje gestoord is.' Tineke trekt haar schouders op.

'Je moet haar fiets wegbrengen jongen. Dat is het enige bewijs dat zij hier is geweest. Het feit dat haar vingerafdrukken en dna hier in huis zijn, dat zegt niets. Ze heeft hier immers tot voor kort gewoond.' Hij loopt weg en komt kort daarop terug met gele keukenhandschoenen aan. Zijn moeder lacht. "'Ga je afwassen, dat laten we achterlijk jetje straks wel doen als we met dikkie dik klaar zijn.' 'Liever dik dan zo'n uitgemergelde zuurpruim als jij.' 'Hoor jij iets Dries?' Hij schudt zijn hoofd. " Die handschoenen heb ik aan om geen verse afdrukken op haar fiets achter te laten.' Zijn moeder loopt op hem af en we zien hoe ze haar zoon demonstratief begint te tongen. 'Zo ken ik je weer lieverd. Waar breng je dat ding naar toe?' Ik leg hem achter in mijn auto en rij dan naar de Maasbrug. Ik bevestig de fiets met het kettingslot aan de ...