Korfbal 5:... - Sex Verhalen

Korfbal 5:...

... tot rust. Ik zei zachtjes: “Sommige mensen zijn mooi om te zien. Sommige mensen zijn heel aardig.

De ene stelt zich heel hard op naar een ander. De ander is juist heel zacht. Iedereen is anders. Iedereen is speciaal”.

Ze snoof, maar reageerde niet.

Ik ging verder: “Wat maakt jou speciaal?”

Stilte

“Je hebt heel mooie ogen, die vaak achter de bril verstopt zijn. Heb je wel eens lenzen geprobeerd?” Ik wachtte niet op een antwoord, maar woelde door haar haren. Ze staken alle kanten op en haar hoofd leek op een ragebol. Ik lachte een beetje en zei: “Zo, nu is het niet meer zo strak allemaal!”

Ze ontdooide wat.

“Zou je willen dat je borsten wat groter zouden zijn?”, stelde ik een wat gewaagdere vraag.

Ze knikte en ik zei: “Wacht even, ik heb een idee”.

Ik liep naar de voorraadkast en pakte een paar schoenveters van versleten korfbalschoenen. Toen Claudia deze zag was ze verbaasd en ze deinsde uit onzekerheid wat terug in haar stoel. Ik stelde haar een beetje gerust en ging achter haar staan.

Heel rustig en voorzichtig wikkelde ik een rondje om de basis van één haar slappe tietjes. Het bolletje werd steviger en stak parmantig naar voren. Ik herhaalde het bij de andere en Claudia wist echt niet wat ze ervan moest vinden. Ze zei: “Ik vind het wel mooier zo, maar ook wel heel erg SM-achtig. Daarnaast voelt het toch wel erg strak”.

Zachtjes streelde ik de gespannen bolletjes. Haar ogen gingen open van de sensaties die ze voelde. Ze genoot er echt van. ...

... Al snel sloot ze haar ogen en begon te relaxen. Ik ging nog een paar minuten door en ze begon zelfs een beetje te spinnen.

Minuten later stopte ik en ging ik weer voor haar zitten. Ik vroeg heel zacht: “Vind je jezelf te dik?”

De tranen sprongen direct in haar ogen en ze knikte.

“Waardoor komt het denk je?”

“Ik vind alles lekker”, zei ze. “Ik geniet heel erg van eten”.

Ik glimlachte. Ik zei: “Ik geniet ook van eten, maar ik eet gewoon mijn buik niet tonnetje rond”.

Ze knikte en zei: “Soms zou ik willen dat ik een maagverkleining zou krijgen, want dat zou me denk ik het beste helpen om minder te gaan eten”.

Ik kreeg een ingeving, haalde mijn telefoon en googlede even op plaatjes. Ik vond wat ik zocht en liet het plaatje aan Claudia zien. Het was een plaatje van een serieus mollige vrouw. Ze had een korset aan, waardoor haar postuur nogal anders werd.

Claudia keek er met verwondering naar en ik zei: “Je hoeft geen maagverkleining of zo te doen. Als je zoiets om doet, word je er snel aan herinnerd dat je maag vol is en stop je vanzelf eerder met eten. Want, als je niet stopt, krijg je er vrij snel last van. Op die manier kan je zonder na te denken leren om te stoppen met vol stoppen van jezelf”.

Ze keek me ongelovig aan en ze was zeker niet overtuigd. Toch had ik haar aan het denken gezet. Ik nam haar in mijn armen, bevrijdde haar van de stoel en nam haar hand en leidde haar naar boven. Toen we boven waren, vroeg ik: “Wanneer moet je hier weg?”

Ze ...