Korfbal 5:... - Sex Verhalen

Korfbal 5:...

De wekker had me bruut gewekt, maar voordat ik goed en wel wakker was, rende Fred al uit mijn bed, zette de douche aan, legde een handdoek klaar en sprintte naar beneden om mijn ontbijt klaar te maken.

Ik ging er gemakshalve maar van uit dat hij mijn kleren later wel klaar zou leggen.

Ik kon hier wel aan wennen!

Ik douchte rustig en overdacht de laatste dagen. Ik had gelukkig goed uitgerust vannacht, maar een intensief leven als de laatste dagen zou ik, ondanks dat ik me niet ouder voelde dan 18, niet lang volhouden!

Ik deed de douche uit, greep naar mijn handdoek, maar ik greep in de lucht: Fred stond weer klaar om me te helpen.

Ik voelde me als een koning!

Hij hielp me met alles en gaf me een voor een de kledingstukken aan. Als bedankje kreeg hij een kus op zijn mond. Mooi om die trots van zijn gezicht te zien glanzen.

Beneden gekomen voerde hij me gelukkig niet: dat mocht ik zelf doen. Ik scrolde door de vele ongelezen apps, mails en tweets. De belangrijkste voor nu was Claudia. Of ze vanavond tussen de trainingen door even met me kon praten.

Dat vond ik een vreemde vraag, want meestal kom ik tussen de trainingen juist tijd te kort, dus dat zou moeilijk worden… Ik appte haar een dergelijke reactie en kreeg terug: “Dat weet ik en snap ik, maar ik moet je echt dan even spreken. Al is het maar een minuutje”.

Ik stuurde een duim terug en ging al snel naar mijn werk. Ik sprak met Fred af dat hij wel een paar dingen op moest ruimen, maar dat hij voor ...

... 12 uur gekleed naar huis moest gaan om daar de dingen te doen die moesten gebeuren. Nederig knikte hij en bij afscheid gaf ik hem een tongzoen, die hij smachtend beantwoorde. Heerlijk zo’n hedonistische manier van leven!

Overdag bleef het rustig met het korfbalgroepje en ik kon me goed op mijn werk focussen. Ik dacht alleen af en toe aan de vraag van Claudia, maar de essentie van haar ‘aanvraag voor spreekrecht’ kon ik niet achterhalen.

Ik was ruim voor 18:00 uur op het korfbalveld. De trainsters van de pupillen en jeugdelftallen waren al druk in de weer met de kleintjes om de korven op het veld te plaatsen. Gelukkig hebben we kunstgras en hoeven we niet meer elke keer met linten de lijnen op het gras te markeren… Wat een werk was dat…

Ik praatte wat met ouders en gaf wat aanwijzingen voor de trainsters. Het waren allemaal jongvolwassen meiden die de trainingen gaven. Jongens vonden het toch vaak minder leuk om met kinderen te werken. Zij hadden vaak de leiding over de tieners. Samen sterk!

Toen de eerste training van Claudia aan de gang was, bleef ze mij elke keer met haar ogen zoeken, dus ik ging in het clubhuis kijken. Ze had mij als afleiding echt niet nodig!

Aan het eind van de eerste training liep ik het veld op. Claudia had de groep een paar minuten eerder laten gaan. Slim: dan had ze iets meer gelegenheid om met mij te spreken.

Ik liep naar het midden van ‘haar’ veld en samen stonden we midden op het veld, waardoor we door iedereen gezien werden, maar ...