Bakkersjongen - 4 - Sex Verhalen

Bakkersjongen - 4

... beleefd waar hij wat te drinken kon vinden. Vervolgens begon hij droog tegen Manon te praten en dingetjes te vragen alsof er niets aan de hand was. Voor mij was de spanning uiterst voelbaar, en Manon leek ook niet gelukkig te zijn met deze situatie. Maar die jongen merkte niets op. Pas toen een van de andere meiden hem terugriep voor verder overleg met het huiswerk, liet hij ons weer. Tessa had haar klasgenootjes wel braaf voorgesteld, maar vraag me niet hoe ze heten. Manon was erbij, keek me toen al bezorgd aan, en zo had ik Tessa nauwelijks gehoord. Een slechte zaak. Maar zou alles beter zijn als Manon er straks niet meer is?

-

,,Maar je kan langs komen. En ik ook hier weer.’’ zei ze toen snel, nadat ik nog steeds niet had geantwoord en haar vooral erg bedacht en bezorgd aan bleef kijken. Het voelde even of ze binnen handbereik was geweest de laatste tijd. Haar ‘handbereik’ had dat toch aangetoond. ,,Zeg alsjeblieft wat.’’ fluisterde ze toen en ik hoorde haar hopeloosheid. Dit ging om veel meer dan alleen school. Ik had het idee dat ze dit misschien wel deed voor mij en Tessa. Dat ze weg was hier. Maar ze had ook gewoon naar huis kunnen gaan en op school blijven zitten. Nee, het ging echt niet goed op school. Het kwam voor haar gewoon allemaal tegelijk, en ik zag dan ook hoe moeilijk ze dit vond. Ik schudde ten slotte met m’n hoofd. Ik wilde niet dat ze wegging. Maar ik snapte wel waarom ze dit zo moeilijk vond mij te vertellen. Ze bood een uitweg voor ons ...

... gezamenlijke probleem, maar wilde daar liever ook niet aan. Zo zag het eruit.

-

,,Ik deel iets met Tessa als het aan komt op jou.’’ sprak ik me toen toch uit. Zacht en zelfs wat mysterieus. Maar zo bedoelde ik het niet. Ik zei het bedachtzaam omdat het me ook nu pas trof. Maar net als Tessa had ik haar liever in de buurt zodat ze geen vreemde dingen zou doen. Daar hield de gelijkenis wel op. Ik wilde niet dat ze gek zou doen met een ander omdat ik me zorgen maakte, maar omdat ze het met mij moest doen. Zeker nu ik wist dat zij dat ook wilde en dat het al zo ver was gekomen. Dat zei ik haar ook. Zachtjes en voorzichtig zodat niemand het zou horen. We waren gek om dit hier zo te bespreken.

-

,,Ik heb je niet, maar zo voelt het wel. Alsof je meer van me wilt dan ik je geef. En ergens hoop je ook dat het zover komt. Net als ik. Hoe fout dat ook klinkt. Maar ik weet gewoon dat je er ook zo overdenkt.’’ kwam ik toen een keer wat brutaler uit de hoek. Ze keek me nog bezorgder aan en schudde even kort met haar hoofd. Het leek wel alsof ze op het punt stond in tranen uit te barsten.

,,Ik moet naar huis.’’ zei ze toen alleen en ze stond op. Ik hoorde ze in de kamer nog wel vragen wat er aan de hand was, maar ze liep zo door naar de slaapkamer. Ik kon haar moeilijk achterna lopen en bleef in de keuken. Ik wachtte daar totdat het te laat werd voor mijn doen, maar het duurde even voordat de klasgenootjes van Tessa het voor gezien hielden. Hun gezelligheid stopte niet met de korte ...