Een uit de hand gelopen worstelpartij (deel 12) - Sex Verhalen

Een uit de hand gelopen worstelpartij (deel 12)

... echter niet, maar breng de tweede knop in haar kutje in, die ondanks de dikte en grootte er vrij gemakkelijk ingaat. Dan schik ik het riempje, zodat deze niet gaat schuren tussen de twee knoppen in en zeg Margo rechtop te gaan zitten, wat ze in een trage beweging doet.

Pas als ze rechtop zit, is de impact in haar onderlichaam duidelijk, want de knoppen drukken uiteraard naar elkaar toe. Ik maak het gordeltje vast en zeg Margo dat haar kleding klaar hangt en dat ze zich mag gaan aankleden.

Bukken blijkt echter niet mogelijk, dus ik help Margo in haar heupslip, die ik voor de gelegenheid gekozen heb om alles beter op zijn plek te houden en tevens help ik haar om haar rok aan te krijgen.

Als we volledig gekleed zijn stop ik, ongezien, de afstandsbediening in mijn zak en we lopen richting keuken om een slokje te drinken te nemen en om haar de gelegenheid te geven even te oefenen met lopen, met de knoppen in haar onderlichaam.

Dat valt nog niet mee gezien de enorme prikkels die bij elke stap toegediend worden in haar kutje en kontje.

“Wat gaan we eigenlijk doen?” vraagt Margo als haar onderlijf enigszins en beetje gewend is.

“Gewoon ergens brunchen” antwoord ik.

“Gewoon?” zegt ze sarcastisch.

“Ja, gewoon” antwoord ik.

“Maar ik kan zo toch niet de deur uit?” zegt ze verontwaardigd.

“Dat hangt van jezelf af” zeg ik “als je je zo blijft aanstellen niet nee”.

“Ik stel me niet aan Pieter” zegt ze zacht en onderdanig.

“Wat is er dan?” vraag ...

... ik.

“Ik ben in een constante staat van opwinding” zegt ze eerlijk.

“Dat is toch lekker” zeg ik

“Ja, maar niet als ik me zo in het openbaar moet vertonen” motiveert ze haar onrust.

Ik pak haar vast in haar nek en trek haar gezicht tegen mijn borst aan, wat haar meestal gerust stelt en tot rust brengt op de een of andere manier. Ik streel haar rug en haar billen en voel inderdaad, dat ze nogal gespannen op haar benen staat. Na enkele minuten, voel ik haar echter ontspannen en tik ik op haar billen dat we kunnen gaan.

Ze loopt nu iets minder gespannen voor me uit en grijpt een jas op weg naar de garage.

“Met welke auto gaan we” maar ik klik de luxe sedan al open en loop richting het portier om deze voor haar te openen. Met een zucht en een kreun valt ze in de stoel en terwijl ik de auto richting de lift rijd om de garage uit te kunnen hoor ik naast me constant een beetje gekreun doordat ze nu vol op de knoppen zit.

We rijden de straat uit en ik kies er bewust voor om een uurtje te rijden op zoek naar een eetgelegenheid waar wij geen bekende gasten zijn.

In het restaurant vraag ik naar een plaats achterin, zodat we wat privacy hebben en als de ober ons de kaart overhandigd heeft en wij iets te drinken hebben bestelt verras ik haar voor de eerste keer enkele seconden met de trilfunctie.

“Pieter, alsjeblieft, gedraag je!” zegt ze alsof ze een kind corrigeert en ik lach om haar grappige manier van benaderen.

“Ik dacht dat je de afstandsbediening niet gevonden ...