Verhalen Van Little... - Sex Verhalen

Verhalen Van Little...

... heiligdom binnen gelopen. Het glas-in-lood laat mooie gekleurde tekeningen achter op de vloer. Ik zie een biechthokje. Ik loop er naar toe. Ik wil er net naar binnen gaan wanneer er een priester uit komt. Ik draai mij om en wil weglopen.

‘Mijn zoon, wacht.’

Ik voel een hand op mijn schouder. Ik draai voorzichtig om. Ik kijk in de blauw/groene ogen van een rossige priester. Duidelijk een Ier.

‘Heb je verlichting van de ziel nodig?’

‘Misschien. Ik... Hoe weet je of je meer van het licht dan van het duister houdt?’

De man laat mijn schouder los.

‘Je loopt nu hier. In de middag. Je ligt niet in een bed. Niet in een donkere hoek van een cel of een pub. Dus van het licht houdt je sowieso. De vraag is: wat maakt de duisternis dan zo aantrekkelijk? Mag ik vragen hoe je heet, mijn zoon?’

‘Matteo, vader.’

‘Het geschenk van God. Dus aan jouw naam zal het niet liggen. Alhoewel... Kijk Adam en Eva leefden in het geschenk van God; het paradijs. Maar dat Hij jou iets geeft, wil niet zeggen dat jij het niet kan breken. Eva brak haar belofte. Dus zelfs de mensen die hij als het eerste gemaakt had, maakten fouten. Ze hielden van het licht, maar ook van het duister. Dus misschien heb je ze beiden wel nodig. Zolang jij je goede kompas maar volgt.’

‘Mijn kompas?’

De priester knikt en wijst met twee vingers naar mijn borst.

‘Jouw hart. Daarin leeft het goede en zal de Heer jou altijd bijstaan. In het licht, maar ook in de duisternis. Jouw naamgever, Mattheüs, was ...

... ook geen heilige in zijn leven. Hij was een tollenaar. Iemand die het geld van de belastingen kwam innen. Op welke manier dan ook. Een leven vol geweld. Loop eens mee.’

We lopen naar een ander deel van de abdij. De priester wijst naar een beeld boven ons.

‘Hij was ook niet zonder zonde. Niemand. Daarom offerde Jezus zich voor ons. Geen enkele heilige was heilig op het moment dat hij leefde. Pas later komt dat inzicht. Door anderen. Dus doe wat jouw hart jou ingeeft, Matteo. Een geschenk van God ben je sowieso al.’

Een half uur later zit ik aan de thee in de salon. Ik; het geschenk van God. Er zijn nog geen mannen. Tommy zit naast mij en hoort mij uit.

‘Dus Alfred heeft je getest en goed bevonden?’

Ik knik.

‘Hij heeft mij gisteren samen met James...’

James kijkt mij aan en laat mij merken dat ik m’n mond moet houden.

‘Geleerd was discretie is. Dus meer kan ik je niet vertellen.’

Tommy kijkt verdrietig. Het is gemaakt, maar hij doet het verdraaid goed. Ik geef hem een applausje.

‘Je bent een goed acteur. Misschien moet je Oscar Wild vragen een stuk voor jou te schrijven.’

‘Die doet veel liever andere dingen met jongens zoals wij dan stukken voor ze schrijven.’

Tommy doet alsof hij iemand met zijn mond verwend.

‘Is hij ook zoals wij?’

Tommy lacht.

‘Dat mocht ie willen met dat lelijke gezicht van hem. Hij leent onze schoonheid. Voor een paar uren, soms zelfs voor een paar dagen.’

Ik kijk Tommy verbaasd aan.

‘Kan dat ook?’

Tommy ...