Verhalen Van Little... - Sex Verhalen

Verhalen Van Little...

... Vurig leven in het paradijs. Maar het gevaar is ook, dat jij je kunt branden. Wij ons allemaal kunnen branden aan die vlammen van genot. Die vurige zon die in ons paradijs brandt.

En dan... Dan blijven er alleen nog de vlammen van het vagevuur voor ons over. Dus lieve mooie Matteo, pas op: wij spelen met vuur.’

Hij gaf mij een kus en riep toen James zodat wij twee kostuums voor mij konden kopen in de stad.

Ik laat mijn hand in de zon spelen. Zonder duister, geen licht. Streepjes schaduw en licht vallen over mijn buik en pik. Misschien zou het verstandig zijn om vandaag naar de kerk te gaan. Een biecht zou niet kwaad kunnen. Of wel?

Ik moest niemand vertrouwen van Alfred. Ik denk aan de afspraak met Jack. Hij zal ook weten in welke duisternis wij als wezens verkeren. Niet voor niks zoekt hij het badhuis uit als plek om jongens zoals ik te ontmoeten. Alfred, Jack en James. Drie mannen die mij in de afgelopen twee dagen volledig veranderd hebben. Of hebben zij iets naar boven gekregen wat er al in zat? Net zoals er vanuit de mest van de paarden en koeien soms ineens bloemen groeien. De een ziet een mogelijke tuin in wording, de ander een hoop stront. Wat zullen de ronkende vrienden onder mij in mij zien? Een tuin of een stuk stront?

Ik ga het er voorlopig nog niet op wagen om ze het vraagstuk voor te leggen. Al zal ik op een bepaald moment toch met een verklaring moeten komen als in constant afwezig ben bij ons nobele werk van beursverlichters. Ik moet lachen ...

... in mijzelf. Het werk was net zo nobel als een pik in je mond of achterwerk nemen voor geld. Alleen was het genot dat met de daad met de pik gepaard ging vele malen hoger dan die van met de beurs. Sterker nog: die pik tot mij nemen zou ik ook zonder financiële bijkomstigheden wel willen. Zo te zien denkt mijn eigen pik er ook zo over. Stijf ligt hij in de zon en in de schaduw. Precies waar ik mij nu ook bevindt.

Voor dat Terry en Richard wakker zijn heb ik mij gewassen en aangekleed. Ik ben klaar voor een nieuwe dag. Ik heb hetzelfde als gisteren aan. Mijn kostuums zijn in de loop van volgende week af. Ik heb voor een grijze en voor een bruine tweedstof gekozen. Ze schijnen mijn ogen nog mooier uit te laten komen qua kleur. Ik had tot gisteren nog nooit op die manier over mijn ogen nagedacht. Maar ook niet over mijn kont. Je blijkt met je achterwerk blijkbaar jezelf en een ander ook een plezier te kunnen doen. Wat als je daar nooit achterkomt? Niemand jou dat voor zou stellen? Hoe weet je dan dat dat genot daarin schuil kan gaan? De afgelopen twee dagen hebben zich zowel vragen als antwoorden aan mij opgedrongen. Grootste vraag op dit moment is: wel de abdij van Westminster in of niet? De grote heilige abdij ligt even lopen van Little College Street en op mijn weg naar mijn nieuwe werk zal ik er nu vaak, misschien wel dagelijks, langslopen. Hoeveel is de vergeving van mijn zonden mij waard? Is er überhaupt vergeving mogelijk? Is.. Zonder er bewust van te zijn ben ik het ...