Datenight - 2 - Sex Verhalen

Datenight - 2

... van mij absoluut zijn nadruk op haar lichaam leggen… Ik vloek bijna nooit, maar godverdomme, wat zag ze er gruwelijk goed uit. En deze hele houding vol zelfvertrouwen beviel me ook wel. Ik moest haar voorgaan naar de woonkamer en plaats nemen op de lichte leren banek. Ze zette de glazen neer, pakte de afstandsbediening en bleef toen even staan om naar me te glimlachen toen ze weer doorhad dat ik elke beweging van haar had gevolgd. ,,Nou, zo erg is het ook weer niet hoor…’’ zei ze dan gelaten en zag haar weer rood en verlegen worden. Ik kon m’n ogen niet eens meer sluiten om te knipperen. Zo mooi was ze. Ik wilde geen moment missen. ,,Stop nou.’’ zei ze dan zelfs, waarna ze even de kamer uit liep. ,,Ik weet wel iets.’’ hoorde ik haar alleen nog. Enigszins teleurgesteld keek ik vervolgens toe hoe ze weer binnen kwam gelopen en besloten had een dik vest aan te trekken wat veel te groot was, en haast zelf als jurkje kon fungeren. Alleen haar benen waren nu nog sexy verpakt. ,,Je bent nog steeds mooi, hoor.’’ zei ik haar wel meteen. En eerlijk; dit maakte voor mij niet heel veel uit. Ik wist nog goed wat er onder die trui zat, en daarnaast maakte ze met haar totale verschijning de saaie grijze trui meer dan goed. Verlegen kwam ze dan ook op me af gelopen en ging ze stil naast me zitten. Ik bood haar dan wel m’n excuses aan. Alsof het erg was dat ik steeds maar zei en liet blijken hoe mooi ik haar vond. Maar zo voelde het wel een beetje. Ik bracht haar in verlegenheid en wilde ...

... ook zeker niet de indruk wekken dat het me om haar uiterlijk te doen was. Maar dat leek ze wel te begrijpen. ,,Je ziet er zelf ook mooi uit.’’ kreeg ik ten slotte nog te horen en we konden het uiterlijk nu wel even achter ons laten.

Ze had de tv aangezet en we keken er niet naar. Ik had oog voor haar. En zij voor mij. Ik voelde me erg tot haar aangetrokken en wilde best wel weten wat ze nog meer in haar mars had. En net als op de eerste date liet ik haar vooral aan het woord. Ik praatte ook niet graag over mezelf. Ik was geen goede luisteraar, maar eerder een goede vragensteller. Ik stelde gewoon steeds de juiste vragen waardoor ik altijd geïnteresseerd overkwam. Wat ik ook wel was natuurlijk, maar het moest ook zo overkomen. En zo luisterde ik ook liever naar haar dan dat ik zelf aan zet was. In het begin vroeg ze ook weinig over mij, waarbij ik dan ook wel weer het idee kreeg alsof ze niet echt in mij geïnteresseerd was verder. Maar ik bleef ook maar doorvragen. Zo studeerde ze communicatie. Tweedejaars. Had daar geen duidelijk beeld van en kon dan lekker doorvragen… Maar ze leek het wel door te hebben. En op het juiste moment stond ze er dan ook op dat ik eens wat over mij moest vertellen. Het juiste moment, waarop ik dacht dat ze niet dat meisje was die uit was op de aandacht van een luistergrage jongen. Maar ik schaamde me een beetje voor mezelf. Ik keek om me heen en wist nu al dat ik haar niet bij mij thuis durfde uit te nodigen. Ik durfde haar ook niet te vertellen ...