Charlotte - 12 - Sex Verhalen

Charlotte - 12

... pil, zoals bij jou nodig was. Het tijdstip was gewoon wat ongunstig voor jou. Daar konden we niet op inspelen.’

Ik zeg dan: ‘Hoe dan ook, Lisa is nu zwanger, en nu ik dat eenmaal weet, heb ik er ook wel vrede mee. Zoals we al zeiden, het komt alleen wat te vroeg in onze relatie, maar we moeten er maar mee leven. Het is alleen nog even een apart gevoel om te weten, dat ik straks vader word. Ik weet niet, of ik me dat nu al goed besef.’

‘Dat komt later wel. Ik weet nog goed, hoe het met mijn vrouw en ik ging. Onze eerste was ook niet gepland, en kwam ook niet op een goed moment. We waren net afgestudeerd en ik was nog op zoek naar een praktijk. Die had ik net gevonden hier, en we waren nog op zoek naar een huis. Dus moest alles in een stroomversnelling komen.

Maar uiteindelijk is alles goed gekomen, en ik ben dan ook heel erg blij met mijn dochter. En over twee maanden hoop ik weer vader te worden van ons tweede kind. Ik kan je zeggen, dat je leven helemaal verandert, maar in de goede zin. Het is echt een verrijking van je leven.

In het begin had ik het er wel nog even moeilijk mee, maar je begint je steeds meer te beseffen, dat het onvermijdelijk is. En achteraf gezien was het zelfs een leuke en spannende tijd. Maar je mag er wel rekening mee houden, dat zwangere vrouwen last krijgen van stemmingswisselingen. Dat doen hun hormonen. Dat kan soms wel eens wat flinke stress met zich meebrengen. Maar dat moet je maar voor lief nemen.’

‘Ik zal nog wel heel wat ...

... huiswerk hebben om me in te lezen, wat het betekent om vader te worden.’

Lisa lacht en zegt: ‘Een leraar die huiswerk krijgt. Ook wel grappig!’

‘O, u bent leraar? Nou ja, ook die zijn niet gevrijwaard om vader te worden!’

Ik lach om zijn grapje. We nemen dan afscheid van de man en rijden naar huis. Eenmaal in de auto, geef ik Lisa een zoen. ‘En, hoe voelt het nu, dat je moeder gaat worden?’

Ze glimlacht. ‘Ik voel me vreemd, Peter. Ik voel me blij en angstig tegelijk. Ik weet nog amper wat er op me af komt, maar aan de andere kant heb ik altijd wel graag kinderen gewild. Alleen dan niet zo snel!’

‘Dat je schrik hebt voor de toekomst, dat kan ik wel begrijpen. Alles is nu opeens anders. Dat is voor mij precies ook zo. Voor de zomervakantie was ik nog vrijgezel, en dacht ik alleen in mijn huisje in Frankrijk te zitten. Is me dat toch even anders gelopen, Lisa! En geloof maar geen seconde, dat ik ergens spijt van heb.

Zelfs nu niet, nu we weten dat je zwanger bent. Maar nu komt nog iets, wat misschien wel moeilijk is. We moeten nu je ouders vertellen, dat je zwanger bent.’

Lisa lacht. ‘Ja, dat is inderdaad wel een dingetje, zeker na wat er gisteren allemaal gebeurd is.’

We rijden dan naar huis heen. We gaan eerst wat eten, want dat hebben we nog niet gedaan. Daarna lopen we naar haar ouders. Het is weekend, dus Eduard is ook thuis. Ze glimlachen als ze ons hand in hand binnen zien komen.

Lisette zegt meteen: ‘Ben je al bij de dokter geweest, Lisa?’

Lisa ...