Charlotte - 12 - Sex Verhalen

Charlotte - 12

Ik ga weer verder met mijn werk in de tuin, en een anderhalf uur later is Lisette nog steeds niet terug, maar ben ik wel klaar met mijn werk in de tuin. Ik loop naar binnen, omdat ik vooral dorstig ben. Onder vind ik niemand, maar ik hoor duidelijk vrouwenstemmen op de bovenverdieping.

Ik schud me eerst een glas heerlijk fris water in, en drink het leeg. Dan loop ik naar boven, om eens te gaan kijken, wat de vrouwen daarboven uitspoken. Ik vind ze op mijn slaapkamer, waar Lisette Lisa les aan het geven is, hoe ze bedden moet verschonen. Lisette ziet me in de deuropening staan en zegt: ‘Tja, als ze dan toch al zowat bij je in woont, dan moet ik haar op zijn minst leren, bepaalde dingen goed te doen.’

‘Ik zie het. Je doet het bijna op dezelfde manier, als ik het doe. Alleen vouw ik het dekbed anders onder het matras. Dit zijn extra lange overtrekken, zodat die beter blijven zitten.’

‘Ah, ik dacht al, waarom heb je zulke lange dekbedovertrekken? Ik heb thuis kortere.’

‘Dat is ook wel gemakkelijker, maar zo krijg je nooit koude voeten. Niet dat ik daar last van heb, maar ik vind het gewoon aangenamer, als dat goed dicht zit.’

Ik doe het dan voor en Lisette zegt: ‘Dat is ook een goede manier. Maar ik ga weer naar huis, ik moet nog boodschappen doen. En Lisa, waar we net over gesproken hebben, moet je maar eens zo snel mogelijk doen!’

‘Ja, dat lijkt me beter, mam. Dank je.’

Lisette kijkt me even aan en loopt dan weg. Ik vraag aan Lisa: ‘Waarom keek ze me net ...

... zo vreemd aan? Stoorde ik eigenlijk bij iets?’

Lisa laat haar hoofd iets hangen en durft me niet echt recht aan te kijken.

‘Nou nee, maar er is wel iets, wat je moet weten, Peter. Ik had er zelf niet zo aan gedacht, omdat ik het zo gewend ben. Maar er bestaat een kans, dat ik zwanger ben. De laatste paar dagen ben ik zo enorm geil, en ’s morgens ben ik ook misselijk. En volgens mijn moeder zou dat wel eens kunnen zijn, doordat ik van pil veranderd ben. Misschien werkt deze pil niet zo goed bij mij. Ik weet het niet. Dus moet ik heel snel een afspraak maken bij de dokter.’

Ik ben even helemaal in shock. Vertelt ze me nu echt, dat ze misschien zwanger kon zijn?

Lisa kijkt me bezorgt aan. ‘Is alles goed met je, Peter?’

‘Ja, ik ben alleen even wat geschrokken. Bedoel je, dat je echt zwanger kunt zijn?’

Lisa knikt. Ik zie opeens de angst en onzekerheid in haar ogen. Ik kan er niets aan doen, maar ik wil haar alleen nog maar in mijn armen sluiten. En dat doe ik dan ook. Zodra ik haar in mijn armen sluit, begint ze te huilen. Ik troost haar en zeg: ‘Rustig maar. Zelfs al ben je zwanger, dan is er nog geen wereld vergaan, Lisa.’

‘Maar hoe moet het dan met school? Ik heb me snotdomme net aangemeld! En met ons? Ik heb nog wel zo gelet, dat ik die pil netjes bleef slikken. Ik wil helemaal nog niet zwanger worden, en nu ben ik het misschien nog!’

‘Daar zijn ook oplossingen voor, Lisa. En anders doe je die opleiding gewoon later. Als je zwanger bent, ben je zwanger. ...