Charlotte - 12 - Sex Verhalen

Charlotte - 12

... Ik heb nog meer dan genoeg. Maar het is zoals ik tegen je vader zei, ik stel me gewoon grenzen, aan wat ik kan uitgeven. Maak je over geld maar geen zorgen.’

‘En toch wil ik ook bijdragen, Peter. Je had gelijk, we moeten alles delen.’

‘Prima, maar ik wil niet, dat je al je spaargeld gaat opmaken. Je moet altijd iets achter de hand houden, dat doe ik ook. Want je moet ook reëel zijn, het kan nog altijd tussen ons fout lopen. En dan? Je hebt dan al je spaargeld hieraan opgemaakt, en hebt dan niets meer. Dan heb je een groot probleem. Want denk maar niet, dat je ouders je dan zomaar met open armen gaan ontvangen, zeker met een kind erbij. Ze zullen het wel doen, maar het zal wel een groot probleem voor ze worden. Wil je ze daarmee opzadelen?’

Lisa knikt. ‘Maar daar gaan we toch niet vanuit?’

‘Nee, natuurlijk niet! Maar ik wil gewoon, dat je wat reserve houdt. Je mag best wat van dat geld afpakken, daar gaat het niet om.’

‘Ik begrijp, wat je bedoelt. Het is ook, omdat we nog maar zo kort samen zijn. En we zullen zeker niet de eersten zijn, die dan ontdekken, dat samenwonen toch niets voor hun twee is.’

‘Precies. Het komende jaar zal behoorlijk zwaar worden, daar ben ik wel zeker van. Maar het zal ook een fantastisch jaar gaan worden, dat weet ik ook zeker. Ik begin me nu langzaam te beseffen, dat we samen een kind gaan krijgen. Weet je wel, hoe bijzonder zoiets is? Over enkele maanden woont hier een kind, wat het product is van onze liefde. Een kind, waar we ...

... trots op kunnen zijn, en dat we alles kunnen leren. En vooral, dat die niet zo snel verliefd moet worden op de buurman of buurvrouw.’

Lisa lacht. ‘Nou, zo erg zou ik dat ook niet vinden, alleen is het wel zo, dat onze buren allemaal familie van ons zijn.’

‘Reden te meer, Lisa. Maar alles zal nu wel anders worden. Zelfs de vakanties. We zullen rekening moeten gaan houden met je zwangerschap en straks ons kind.’

‘Kunnen we dan in de zomer nog wel op vakantie? Ik bedoel, over ongeveer acht maanden zal ik bevallen. Kan zo’n klein kind dan al zo’n lange rit meemaken?’

‘Daar zullen we informatie over moeten inwinnen, Lisa. Dat bedoel ik nou, alles zal anders worden.’

Lisa hangt verliefd tegen me aan en zegt: ‘Eigenlijk ben ik nu wel blij, dat je veel ouder bent, dan ik. Je hebt al een betere kijk op het leven. Maar ik ben ook wel blij, dat je toch ook weer niet zo heel erg oud bent. Ik bedoel, je bent nog maar dertig! Zo oud is dat ook weer niet.’

‘Hoeveel schelen we eigenlijk? Achtenhalf jaar? Je bent toch in oktober jarig?’

‘Ja, als we weer in Frankrijk zijn. En jij bent in april jarig. Misschien beval ik wel op je verjaardag. Dat zou zomaar kunnen!’

‘Dat zou dan mijn mooiste geschenk ooit zijn!’

Ze geeft me een zoen en zegt: ‘Ik hoop dat we echt voor altijd verliefd blijven, Peter. Ik hou zo ontzettend veel van je, dat het me af en toe duizelt.’

‘Ik hou ook ontzettend veel van je. Maar weet je, ik besef me net iets anders. Wat gaan onze vrienden ...