Amsterdam Amstel - Sex Verhalen

Amsterdam Amstel

... voor mij volslagen onbekend deel van Amsterdam, achter een wildvreemd meisje aan, dat waarschijnlijk jong genoeg was, om mijn dochter te kunnen zijn. Wat dacht ik hier in vredesnaam mee te bereiken...? Ik wist het niet.

Het is zeker niet mijn gewoonte om meisjes en vrouwen op straat na te lopen, maar in dit geval was het sterker dan ik zelf. Zoals gezegd; ik had geen keuze, ik kon niet anders!

Omdat ik in gedachten verzonken was, had ik te laat door, dat ik inmiddels iets te kort achter haar liep. Oppassen geblazen! Zo meteen had ze me nog door! Ik hield mijn pas in, om de afstand tussen ons weer iets groter te laten worden.

Het meisje hield even halt tussen een paar geparkeerde auto's. Ze zette haar handtas op de motorkap van een patserige Amerikaan en rommelde wat in haar tasje, alsof ze iets zocht. Ik besloot haar voorbij te lopen. Ik moest wel, anders had ze me zeker door!

Toen ik haar op nog geen meter afstand passeerde, keek ze plotseling op en beet me op luide, nijdige toon toe: "Wat mot je nou eigenlijk?" Ik schrok hevig. Ik voelde me betrapt en bleef staan. Hoe had ik zo naïef kunnen zijn om te denken, dat ik haar ongemerkt kon volgen?

"Nou...?" snauwde ze afwachtend. Ik stamelde met een hoogrode kop: "N... niets, helemaal niets." Ik besefte direct, dat het weinig overtuigend klonk. "Waarom loop je me dan achterna?" bitste ze terug.

Haar scherpe Amsterdamse accent klonk mij als zuiderling enigszins onaangenaam in de oren. Het verbrak meteen een ...

... deel van de betovering.

Ik verzamelde al mijn moed en antwoordde naar waarheid: "Je bent het mooiste meisje, dat ik ooit gezien heb!"

Nu ontspande haar gezicht zich in een engelachtige glimlach en de betovering was direct weer volledig terug. "Is dat zo?" vroeg ze met een ongelovige blik. "Ja, dat is zo!" antwoordde ik stellig, iets beter op mijn gemak nu.

We stonden elkaar een beetje schaapachtig lachend een poosje aan te kijken, tot ze zei: "Ik zag je daarstraks in de trein ook al gluren." "Ja, ik kon mijn ogen niet van je af houden", bekende ik. "Je bent ook zó vreselijk mooi!"

"En wat nu?" vroeg ze. De bitse ondertoon in haar stem was nu weer enigszins terug. Of was het slechts haar harde accent, dat ervoor zorgde, dat haar woorden zo snauwerig klonken?

"Ik weet het niet", stamelde ik. Even bleef het stil... Ze monsterde me van top tot teen. Op de bobbel in mijn broek bleef haar blik even rusten. Toen zei ze plotseling: "Voor twintig euro wil ik je wel effe aftrekken!" Ik wist niet wat ik hoorde! Ik was al blij, dat ik even met haar mocht praten en nu bood het mooiste meisje ter wereld me zomaar een aftrekbeurt aan! Tegen betaling weliswaar... maar toch!

"Hier?" vroeg ik, nog steeds lichtelijk verbouwereerd. "Verderop is een plantsoen, daar lopen we wel effe naar toe", antwoordde ze.

Mijn erectie knelde pijnlijk in mijn broek!

Toen we naast elkaar opliepen probeerde ik, een beetje overmoedig geworden, aarzelend haar hand te pakken. Meteen weerde ze me ...