Amsterdam Amstel - Sex Verhalen

Amsterdam Amstel

She looked at him and he felt a spark tingle to his bones

It was then he felt alone and wished that he'd gone straight

And watched out for a simple twist of fate

(Bob Dylan)

Ik zag haar in de trein naar Amsterdam. Ze zat één rij voor me, in omgekeerde rijrichting, aan de andere kant van het gangpad. Ik was als door de bliksem getroffen, zodra ik haar zag. Ze was adembenemend mooi!

Met haar lange, scherpe neus en haar vooruitstekende bovenlip was ze zeker geen uitzonderlijke schoonheid in de klassieke zin van het woord, maar die eigenschappen verleenden haar spitse gezichtje juist iets heel schattigs, waar ik als een blok voor viel!

Ze had halflang, sluik, donker haar, waar haar oren parmantig uit tevoorschijn piepten. Haar flapoortjes gaven haar een heel vertederende uitstraling, waar ik tot in het diepst van mijn ziel door geroerd was.

Ik val nooit op supermodellen met hun perfecte, vaak uitdrukkingsloze poppengezichtjes, maar altijd op échte meisjes met iets eigens... iets unieks. De kleine onvolkomenheden in hun gezicht, zoals een iets te grote neus, een pruimenmondje of flapoortjes, oefenen op mij vaak een enorme aantrekkingskracht uit.

Dit meisje, dat al die kenmerken in zich verenigde, had voor mij iets absoluut onweerstaanbaars!

In mijn ogen was ze met afstand het mooiste meisje, dat ik ooit gezien had!

Omdat ze vrijwel onafgebroken op het schermpje van haar smartphone zat te turen, kon ik schaamteloos naar haar blijven staren, zonder dat ...

... ze het merkte. De hele weg van Den Bosch tot aan Amsterdam zat ik haar gebiologeerd aan te gapen. Wanneer ze af en toe even opkeek van haar mobieltje, deed ik net alsof onze blikken elkaar toevallig ontmoetten en lachte ik zo innemend mogelijk naar haar. Dan krulden haar mondhoeken zich tot een flauwe glimlach, vóór ze zich weer over haar schermpje boog.

Mijn hart bonsde in mijn keel; ze had naar me geglimlacht!

Op Station Amstel stapte ze uit. Ik had eigenlijk willen doorreizen naar het Centraal, maar nu stond ik als vanzelf ook op en volgde ik haar. Ik dacht er niet eens bij na. Ik werd als door een onzichtbare kracht gedreven, toen ik achter haar aan de trein uit stapte. Ik kon niet anders, ik moest haar achterna! Hoewel ik geen flauw idee had met welk doel...

Haar hakjes tikten vinnig op de vloer van de stationshal, toen ze met kleine, snelle pasjes naar de uitgang liep. Ik volgde haar op enkele meters afstand. Dat viel nu nog niet op, tussen al die andere reizigers, die zich ook richting uitgang repten. Nu ik vlak achter haar liep, zag ik pas goed, hoe teer en fijngebouwd ze was. Haar strakke, zwarte rokje spande opwindend om haar smalle kontje en onwillekeurig voelde ik een erectie groeien.

Eenmaal buiten sloeg ze meteen rechtsaf, langs de bushaltes. Ik volgde haar nu op iets grotere afstand, zodat het zou lijken, alsof ik gewoon iemand was, die toevallig dezelfde kant op moest.

Tijdens het lopen bedacht ik me, dat ik wel zot leek. Hier liep ik nu, in een ...