Het Blijft Verrassend - 3 - Sex Verhalen

Het Blijft Verrassend - 3

... nummer één en de enige ben en hij voor mij. Laat heel duidelijk zijn; ik respecteer ieders levensstijl en manier van werken en wonen. Ik vind jou Marc een geweldige vent en de paar uur dat ik Luc nu ken, kan ik alleen maar zeggen ik vind jullie een fantastisch stel waarvan ik zou wensen dat ik jullie mijn vrienden zou mogen noemen. Maar ik denk dat wij op een aantal vlakken toch wel heel verschillende opvattingen hebben.

Dat werd me al helemaal duidelijk toen ik hier bij jullie prachtige wooncomplex kwam en hier dit prachtige appartement zag. En nu zullen jullie mij wel een hele verwaande arrogante zak vinden, maar als ik heel eerlijk ben, wanneer ik hier werkelijk moest wonen, werd ik stapelgek”. Marc en Luc keken elkaar en ogenblik aan en schoten beiden in een schaterlach!” En wij maar denken dat we een lot uit de loterij hebben! terwijl een verstandig mens hier blijkbaar gek wordt! ”.”Nou wil ik wel eerst een borrel, wie doet er mee”? vroeg Luc. Even later zaten ze alle drie met een grote pot bier onderuitgezakt in de bank en werd het gesprek voortgezet. “Jos” vroeg Marc ”Ik waardeer je openheid maar ik ben wel erg benieuwd waarom jij denkt hier gek te worden”.

“Het is te hoog om contact te hebben met de aarde. Ik wil rond mijn huis kunnen lopen, en ik wil beesten om me heen”. “Dan had je boer moeten worden!” was Luc z’n spontane reactie. “Ja daar heb je gelijk in alleen was dat voor mij geen optie want ik haal veel te veel voldoening uit studie en alles wat je ...

... daar dan mee kunt, dan dat het boerenbedrijf, hoe fascinerend ook ,mij ooit zal kunnen geven.

Maar wonen op een boerderij ergens midden in een polder of waard lijkt me geweldig. Ik woon nu in een verbouwd kippenhok op het erf van een voormalige boerderij. Vergeleken met dit appartement is het helemaal niks, maar ik zou echt niet willen ruilen. Als ik ‘s morgens uit m’n bed rol en achter m’n huisje ga zitten, hoor ik de vogels fluiten, kijk de polder in, zie de konijntjes huppelen, dan voel ik me de rijkste mens op aarde. Maar dat ik die momenten niet kan delen met een maatje stemt me dan weer verdrietig”. Er viel een lange stilte. Ieder was even met z’n eigen gedachten bezig maar het gezicht van Jos kreeg een heel verdrietige uitdrukking en plotseling welden er tranen in z’n ogen en terwijl hij beide handen voor z’n gezicht sloeg barstte hij in huilen uit. Marc en Luc keken elkaar aan en wisten beiden dat er nu even helemaal niets anders moest gebeuren dan lekker uit laten brullen. Na een paar minuten kalmeerde Jos een beetje sloeg z’n ogen op en keek met een zo’n doodongelukkig gezicht recht in de kijkers van Luc dat deze niet anders kon doen dan beide armen stevig om dit hoopje ellende slaan waarop een nieuwe uitbarsting van verdriet volgde. Maar ook daaraan kwam een eind en langzaam kalmeerde Jos, het schokschouderen stopte, hij ademde weer gelijkmatig, dat duurde en paar minuten om plotseling, als door een wesp gestoken, naar de andere hoek van de bank te schieten en met ...