Het Blijft Verrassend - 3 - Sex Verhalen

Het Blijft Verrassend - 3

Hij liep naar het fietsenhok startte z’n scooter en reed richting de “Waard” een lange welverdiende ontspannende vakantie tegemoet….. dacht hij.

Het blijft verrassend 3

Het was donderdag in de week na het schoolfeest toen Jos tegen tienen half slaperig z’n bed uit kwam en de gordijnen open schoof. Met een schok was hij klaarwakker, en dat kwam niet van het zonlicht. Recht voor zijn raam stond zo’n meter of tien van het huis in het grasland een groot bord met daarop de tekst: “Geen flikkers in de Waard”. Jos hoefde geen tel na te denken om te weten wat er was gebeurd. Die beweging achter die boom... Een van die homofobe pummels uit de Waard had hem bezig gezien met Wim, en hem deze gore streek geleverd. Jos brak en viel luid snikkend op z’n bed terug. Met lange halen schreeuwde hij zijn woede, ellende, verdriet en machteloosheid uit. Het duurde dan ook niet lang of zijn moeder kwam de kamer in om te kijken wat er loos was. Staande in de deur keek ze recht uit het raam, las de tekst op het bord, en riep uit””Ach kindje schat van me, huil maar eens goed uit, dat zal je opluchten” en vleide zich naast hem op bed en sloeg een arm om hem heen. Het duurde nog een tijdje voordat Jos langzaam bedaarde en zich een klein beetje, omdraaide en met een door tranen drijfnat gezicht zijn moeder aankeek. Deze pakte zijn hoofd tussen beide handen drukte en stevige kus op z’n voorhoofd en zei: ”Jongen wij staan achter je en jou krijgen ze niet klein, wie het ook zijn”. Jos omhelsde z’n ...

... moeder en als een klein kind bleef hij zo een tijdje tegen haar aan leunen , tot hij zich ineens vermande, overeind kwam een broek aan schoot en met een “Eerst die rommel weghalen “ beende hij de kamer uit. Vanachter het raam zag zijn moeder hoe hij met een woeste trap het bord omver smeet en vervolgens kapot sloeg.

Hoofdschuddend pinkte ze een traan uit haar ogen en ging toen naar de keuken om voor Jos een ontbijt te maken. Jos kwam binnen ging in de badkamer naar het toilet, haalde een koude waslap door z’n gezicht en plofte vervolgens in de keuken op een stoel. Ze moeder schonk een kop thee in en ging tegenover hem zitten, wachtend op Jos, of hij wat zou zeggen. “Mam begrijp je wat er aan de hand is?”. “Ik denk het wel, maar zou je het me toch willen vertellen?. Dan praten we niet langs elkaar heen en bovendien denk ik dat het goed is dat je het gewoon hardop uitspreekt”. “Mam je zoon is een flikker”. “Nee!” riep moeder en sloeg met de vlakke hand op de keukentafel. “Flikkers dulden wij niet in ons huis”. Verschrikt en met grote angstogen keek Jos z’n moeder aan. Zouden zelfs zijn ouders hem ook laten vallen? Moeder liep om de tafel opende haar armen en voor de tweede keer die dag drukte ze haar bijna volwassen zoon aan haar hart. “Jongen je bent geen flikker, degenen die dat bord geplaatst hebben, dat zijn flikkers! Jij bent een waardevol en uniek mens, je bent in staat om liefde te ontvangen en om liefde te geven, maar omdat je niet precies dezelfde gevoelens hebt als ...