Zon, Zee, Cicades en Sex 1 - Sex Verhalen

Zon, Zee, Cicades en Sex 1

... met die vrijheid en privacy dus weer!

Nu, een paar jaar later, ben ik terug op El Molino. Juist die camping, omdat ik houd van die eenvoud, in tegenstelling tot al die andere aangeharkte feestcampings aan de Costa Brava. Mijn tent staat zoals altijd op het beboste deel van de camping. Zo in het voorjaar had ik alle keuzevrijheid en ik had mijn tent dan ook zo neergezet dat die 's morgens lekker in de schaduw stond. De dichtstbijzijnde buren stonden pas een meter of dertig verderop. Gelijk, al later in de middag, op mijn aankomstdag had ik de wandeling over het strand richting Pals ondernomen. Nu met een minimum aan bagage, en mijn shag en mijn telefoon in een waterdichte zak, zodat ik de Ter makkelijker kon oversteken. Aan de overkant van de rivier liep ik een stukje langs het strand en zag hem toen daar liggen. Hij zal ook een jaar of zestig zijn. Met zijn handen onder zijn hoofd en zijn benen licht gespreid. Uitnodigend? Maar voor wie dan? Hetero, homo, bi. Of wat dat soort definities ook mogen betekenen. Ik keek even naar hem. En hij zag dat ik keek. Hij gaf een begroetend knikje. Ik knikte terug, en liep door. Zo her en der lagen wel meer mannen alleen, en een enkel man-vrouw-stelletje. Gelukkig was iedereen naakt. Zoals ik dat ook gehoord van iemand in een chatroom die daar vaker kwam. Ik liep nog een stukje door en heb daar mijn handdoekje uitgespreid en nog van de late middagzon genoten. Toch maar even het water in gegaan en dat was best wel wat kouder dan in juli ...

... of augustus. Met een verschrompeld piemeltje kwam ik eruit. Met een quasi relaxte gang liep ik terug naar mijn plekje. Even verderop lag een dikkige man die zich oprichtte toen ik naar mijn plekje toeliep. Een vriendelijk knikje, zo van dat het goed was. Hij keek nog even terwijl ik me afdroogde. In de verte zag ik de man, die ik eerder voorbij was gelopen, naar me kijken. Later, toen ik al lang en breed opgedroogd was en het al wat frisser werd, liep die man plots vlak langs me. Nu met een rode zwemshort, een zwarte singlet, en een klein rugzakje over zijn schouder. Toen hij opmerkte dat ik hem zag vertraagde hij zijn pas even. 'Lekker zo hè' zei hij. Heerlijk, antwoordde ik. En hij liep door, waarschijnlijk naar de strandopgang. Die eerste nacht, moe van de reis en ook een beetje rozig van de zon bedwong ik me om mezelf af te trekken. Ik wilde het bewaren. Waarvoor, dat wist ik nog niet. Die nacht en ochtend, in het voorseizoen, geen herrie van huilende of spelende kinderen. Wat een rust. Wat een genot! 'S morgens; stokbroodje, koffie en rustig aan. Tegen een uur of twaalf ondernam ik opnieuw de wandeling richting Pals. De Ter over. En nu installeerde ik me op het plekje waar ik gisteren die man zag. Een klein duintje waar je lekker met je rug tegenaan kon liggen zodat je goed uitzicht over zee had. Kraakhelder tekenen de eilandjes Illes Medes zich af boven de blauwe zee. Een enkele zeiler op een Hobie komt voorlangs. Deze keer niet spectaculair, zoals ze gaan wanneer de ...