1. Jongens Hormonen - 56


    Datum: 9-9-2019, Categorieën: Homo Auteur: Jaakske, Bron: Opwindend

    Om praktische reden worden de gesprekken vanuit het Engels ( of andere talen ) vanaf nu regelmatig vertaald in het Nederlands ( of is het Vlaams ? ) .
    
    Silvia en Pierre en ik raakten op een vrij gemakkelijke manier terug thuis. Gaston had ons met zijn grote bestelwagen op een veilige manier thuis gebracht. Silvia naast hem vooraan, Pierre en ik in de half-afgesloten cabine in comfortabele zetels, die blijkbaar nogal eens mensen meevoerden.
    
    Prettig thuiskomen. Ma had een lekker koud buffet klaar gemaakt. Silvia en Pierre lieten het zich ook smaken. Afscheid nemen van mijn kameraad en zijn ma. Een ferme knuffel en een ferme zoen.
    
    Zondag vijf augustus. Uitslapen. Het was half twaalf toen ma me wakker maakte.
    
    - Allez, luiwammes. Hup, uit je bed !
    
    Zondag vijf augustus ? Op vrijdag vertrok ik naar Australië.
    
    Het werd een drukke week.
    
    Wat moest ik allemaal mee nemen ? Een valies gevuld. Cadeautjes voor het gastgezin.
    
    Tijdens de Eerste Wereldoorlog hadden ook Australische soldaten in de Westhoek gevochten. Via emails vernam ik van mijn gastgezin dat de grootoom van de vader gesneuveld was “in the Yprian salient”. Ik zocht een prachtig boek over de Eerste Wereldoorlog in en om Ieper. Ik vond er meerdere. Koos er een uit, met kaarten en fotoos en Engelse tekst.
    
    Donderdag. Ik liep de hele dag verloren. Mijn kamer, het huis, de tuin… Ik zou het allemaal gedurende een vol jaar moeten missen. Ik zou pa en ma missen. En Serge. Die kwam op donderdagavond nog eens ...
    ... langs.
    
    - Bye, Rik.
    
    - Bye, Serge.
    
    Een diep gemeende knuffel.
    
    Vrijdag. We moesten tegen half acht op de vlieghaven zijn. Dus, vroeg uit het bed. Een laatste blik op mijn vertrouwde huis. En met pa en ma naar Zaventem. Tijdens de rit werd er niet veel gesproken. Gelukkig niet al te veel file. Op tijd in de grote ontvangsthal. Even kijken. Ha, daar…. Een vriendelijke man ontving ons en leidde ons naar de incheckbalie. Dan naar een groep jongeren. Zo’n twintig jongens en meisjes die allen naar Australië afreisden met AFS.
    
    - Hé, Rik !
    
    Ik keek om. Daar kwam een meisje op me af. Blond haar, lachend gezicht.
    
    - Nee, maar… Sybille !
    
    - Rik, potverdorie !
    
    Sybille. zat tot twee jaar voordien bij mij in de klas in Antwerpen. Leuke meid.
    
    - Ook naar Australië ?
    
    - Ja, Darwin !
    
    - Hé, ik ook !
    
    Wie had dat gedacht.
    
    De wijzers van de klok naderden half tien. Moment om afscheid te nemen. Een klop op mijn schouders. Ik draaide me om.
    
    - Serge !
    
    - Rik… Ja, ik kan je zomaar niet laten vertrekken hé !
    
    Serge met zijn ma. Die kwam me echt uitwuiven. Een stevige knuffel. Tranen in mijn ogen. Serge ! Wie had dat gedacht !
    
    - Laat je niet oppeuzelen door de koppensnellers, hé boy !
    
    - Die zitten niet in Australië….
    
    Een knuffel van pa.
    
    Een innige omhelzing met ma.
    
    - Het ga je goed jongen. Laat iets weten.
    
    Een zoen en nog een zoen en nog een knuffel.
    
    Mee met de groep. Omkijken. Pa en ma wuifden. Serge stak zijn hand op. De gang in. Op, naar ...
«1234...»