kruitsporen - Sex Verhalen

kruitsporen

Met bibberende vingers draaide ik (55, 186, 79kg gescheiden) een shaggie. Ik had beschutting gezocht onder een soortement bushok-achtig afdak-huisje. Maar toch gierde de koude wind om mijn lijf. En ook toch vond ik het lekker om even af te koelen en uit te waaien. Om mijn pols het plastic tasje met daarin het, brandend van geil verlangen, mijn nieuwe turnpakje.

Ik dook diep voorover weg in mijn jas en probeerde de wind af te schermen. Pas na een keer of zes kreeg ik de brand er in. En net op dat moment hoorde ik net boven het gieren van de wind en de regen op het kunststoffen dak van mijn schuilhok het winkelalarm afgaan. Een jonge gast kwam naar buiten gerend, met daar vlak achteraan een wat te logge winkelbeveiliger. Die toch wel wonderbaarlijk snel was. Uit mijn ooghoek zag een scooter aan komen rijden. Met dat de jonge knul daar achterop wilde springen greep de beveiliger hem aan zijn capuchon. Met een klap belandde de knul op zijn rug. De scooter draaide om. En toen leek het wel wild west. De scooterjongen trok een pistool uit zijn jas en ik hoorde een schot. En toen nog één. Naast mij ontstond een grote barst in het kunststoffen bushok. Waar was ik nou toch in beland? Ik zette het op een lopen richting mijn auto, die verderop op het parkeerterrein stond. Ik was nog geen tien meter verder of ik werd onderuit geschopt. Met een klap belandde ik voorover in een plas. Even zag ik sterretjes. En toen werden mijn armen achter mijn rug getrokken. Een knie drukte pijnlijk in ...

... mijn rug. En een hand drukte mijn gezicht de plas in.

Een rauwe stem; zo pappa! Met je zoons op rooftocht! Ik was helemaal overdonderd en wist geen woord uit te brengen. Sirenes klonken en gauw keek ik tegen zwarte schoenen en een blauwe broek op. Zal ik hem van je overnemen, hoorde ik een stem zeggen. De druk van de knie op mijn rug nam af en ik voelde dat er een paar handboeien om mijn polsen geklemd werden. Echt niet zachtzinnig werd ik door de politie-meneer overeind getrokken. En pas toen ik overeind stond kon ik pas weer een paar woorden uitbrengen: Ik heb hier niks mee te maken agent.

Ja ja, klonk het kortaf. Dat komt straks wel. Het hengsel van het Decathlontasje trok hij kapot. Mijn broekzakken werden leeggehaald. En als een crimineel werd ik het politiebusje ingewerkt. Doorweekt en bibberend van de kou scheurde het busje door de stad naar het politiebureau.

Elke poging die ik ondernam om te vertellen dat ik niks met een overval of wat dan ook te maken had strandde in het praten tegen een muur. Zonder pardon werd ik nog steeds geboeid meegevoerd naar een cel en daar op een bankje neergeploft. Gelukkig werden me daar wel de handboeien af genomen. De deur klapte met een definitieve klap dicht.

Het was allemaal wel erg snel gegaan. En ik bekeek en bevoelde schade eens. Wreef over mijn pijnlijke polsen. Een scheur in mijn broek op mijn knie. En mijn kin voelde aan of die vies geschaafd was.

Na een kwartiertje of zo kwam oom-agent me ophalen. Hij nam me mee ...