Een Hele Lange Reis... - 1 - Sex Verhalen

Een Hele Lange Reis... - 1

... ze me niet kwalijk nemen. En dat deed ze ook niet. Maar ze gebruikte het wel om mij er op te duiden dat zij niet mijn dochters waren. En dat ook nooit zouden worden. ,,Dat doen vaders niet, he.’’ Zei ze me dan die eerste keer dat ze erover durfde te beginnen. ,,Wat niet?’’ Vroeg ik dan nog onwetende. ,,Zo staren naar je dochter.’’ En Victoria keek me toch aanvankelijk wat bezorgd aan, wat mij toen eerst deed doen schrikken. ,,Nee, maak je geen zorgen. Ik bedoel alleen maar…’’ En zo bedoelde ze het alleen maar. Dat was nog ver voordat de camper ook maar in beeld was. Maar ik voelde me erg vrij om te spreken in het bijzijn van Victoria. Ook omdat ze het helemaal niet erg vond. ,,Vond het altijd al knap van je, om je überhaupt over vreemde kinderen te ontfermen.’’ Zei ze me dan, en liet me eerder met een goed gevoel achter dan een schuldig gevoel. Een goed gevoel, wat in combinatie met het gezelschap al snel leidde tot gevoelens. Victoria was wonderschoon. Nog steeds! Lang donker haar, donkere wenkbrauwen, een licht tintje. Donkere ogen. Misschien ergens ver weg wel een Noord-Afrikaanse afkomst, of zo. Geen idee hoor, en boeit ook niet verder. Misschien goed om een duidelijk beeld te krijgen van haar. En ze was slim. Ze had mensenkennis vooral. En op den duur hadden we hetzelfde gesprek weer, maar dan in een net andere context. ,,Dat doen vriendjes niet, he?’’ Begon ze toen een keer. Ik weer verbaasd, omdat nu geen van mijn dochters in zicht was, maar enkel zij. En weer ...

... bedoelde ze het helemaal niet kwaad. ,,Ik weet dat je me leuk vind.’’ Zei ze daarna dan ook zomaar. ,,De beste vriendin van je vriendin…’’ Merkte ze dan wel op. ,,M’n ex-vriendin?’’ Durfde ik toen al te stellen. Victoria lachte daar wat ongemakkelijk en verlegen om, alsof ze wilde zeggen dat ze dit ook helemaal niet erg vond. We zaten ondertussen soms ook wel op dezelfde lijn en begonnen zo nu en dan wat met elkaar te flirten. Dat was mij ook wel opgevallen al. Maar vroeg of laat ging het dan weer over Januari, en dan was het vergeten. Maar die keer dus niet. Ik zei haar al wel meteen dat het niet kon, nu niet en nooit niet. Dat kon gewoon niet omdat ik zo bang was wat anderen, en met name mijn dochters, er wel niet van zouden denken. Het zou te toevallig zijn. Maar ik bleef met Victoria afspreken. Meer dan daarvoor zelfs. Ook buiten het sporten om. En ze kwam zo nu en dan zelfs bij ons thuis. Een idee van haar om te zien hoe de 2 prinsessen zouden reageren. Tot mij verbazing waren die meer opgelucht dan bezorgd om dit bekende gezicht bij hun thuis te zien. En dat was prima. Maar er was geen romantiek verder. Soms wat geflirt. Ze zag er altijd mooi uit. En ik kleedde me ook wel netjes, en hing stiekem toch wat meer aan de gewichten om eventuele onbespreekbare kansen toch te vergroten. Ik zag er geen problemen in. Ook niet in de vakantie. Ik begreep wel wat Victoria bedoelde, en ze had ook gelijk. Amanda en Julianne waren te mooi om niet soms stiekem over te fantaseren. Victoria was ...