De Gezusters Santegoed - 6 - Sex Verhalen

De Gezusters Santegoed - 6

... Bruchette is echt niet heel moeilijk te maken. Straks krijg je nog Spaghetti alla John en als je heel lief bent, ook nog een lekker toetje na.’

‘Nou, je hebt je nogal uitgesloofd, terwijl ik lag te slapen.’

Ik ga aan tafel zitten en we proosten dan nog een keer. ‘Santé!’

Chantal proeft de soep en kijkt verbaasd. ‘Is dit soep uit een pakje? Daar proef je echt niets van!’

‘Ik heb meestal niet de tijd om het zelf helemaal klaar te maken, maar ik heb ontdekt, dat dit minstens zo goed smaakt. Wat verse groenten en kruiden maken het al snel een heel stuk beter.’

‘Nou, het smaakt in ieder geval goed!’

En dat laat ze ook goed blijken, ze heeft haar soep al op, voordat ik de mijne op heb. En de bruchette heeft ze ook al snel op. Ze zegt: ‘Oei, ik had echt honger, en dit is eigenlijk best lekker!’

Niet veel later ben ik ook klaar en dan ga ik voor het hoofdgerecht naar de keuken. En wederom staat Chantal versteld van mijn kookkunsten.

‘Ik zal nooit meer zeggen, dat je niet kunt koken, John. Want je bewijst me hier weer, dat je best wel wat kunt.’

Ik glimlach. ‘Ik zei toch al, pasta, daar ben ik goed in.’

‘Dat blijkt! Als het net zo goed smaakt, als het ruikt, dan moet het wel lekker zijn!’

Ik laat Chantal als eerste proeven om haar reactie te polsen.

‘Wat voor saus is dit, John? Het lijkt op bolognese, maar er zitten veel meer groenten in, en het is ook wat meer gekruid. Eigenlijk best lekker!’

‘Ik zei toch al, spaghetti alla John. Maar dit is ...

... niet uit een zakje of potje. Helemaal zelf gemaakt. Nou ja, de tomaten, die komen uit blik, maar daar proef je niets van.’

‘Als ik dit aan mam vertel, gelooft ze me weer niet.’

‘Zelfs nadat ik voor jullie gekookt heb?’

‘Daar was ze nog het meest door verrast. Je moest eens weten, wat ze allemaal zei, toen je weg was.’

‘Laat me raden. Iets van: Die heeft me mooi in het ooitje genomen! Eerst doen alsof hij niet kan koken en dan blijkt hij een sterren kok te zijn.’

Chantal lacht. ‘Warm, maar toch niet helemaal. Ze had helemaal niet verwacht, dat je, als vrijgezelle man, nog zo goed kon koken.’

Ik lach en antwoord: ‘Dat is ook alleen maar bij de pasta’s. Bij het normale werk heb ik het een stuk moeilijker. Pasta is gemakkelijk en snel. Als ik te veel saus heb, dan doe ik dat in schalen, zodat ik het later nog eens kan gebruiken. Dan ben ik snel klaar, als ik dan eens wat minder tijd heb.’

‘Warm je dat dan op?’ Chantal trekt een vies gezicht.

‘Ja, en dat gaat heel goed. Meestal zit er dan zelfs meer smaak in, omdat de smaken wat meer doordrongen zijn.’

Ze knikt. We gaan weer verder met eten, en Chantal eet echt met smaak, wat natuurlijk nog wel het beste compliment van haar is. We praten over de afgelopen middag en ook over de aanstaande bruiloft van haar broer Johan. Ze vertelt, dat ze het zonde vindt, dat Helen en Johan geen orkestje kunnen veroorloven, omdat de verbouwing van hun huis veel duurder is geworden, dan ze voorzien hadden.

Bijna verklap ik, ...