Verschillende Werelden - 7 - Sex Verhalen

Verschillende Werelden - 7

Wat een geweldige reacties op mijn vorige deel! Bedankt allemaal!

Voorbij

Ik blijf staren naar de foto in mijn handen. Mijn gedachtes schieten alle kanten op. Ik moet relativeren, ik dwing mezelf de foto op zijn kop voor me te leggen en naar Marvin te kijken. Hij staart terug. Zijn ogen zijn waterig, hij is geschokt en kan niks uitbrengen. Ik zoek ook woorden om tegen hem te zeggen maar wat? Ik sta op en loop naar de wasbak van de keuken. En plens koud water in mijn gezicht. Ik pak een glas en drink een glas water in één keer leeg. Ik kijk naar Marvin, hij zit me zijn rug naar me toe, hij zit nog onbewogen. ‘Marvin?’

Hij schrikt van mijn stem en staat resoluut op en loopt richting de slaapkamer. Hij zegt niks, ik loop achter hem aan. In de slaapkamer raapt hij de spullen bij elkaar en stopt ze in zijn tas. ‘Marvin?’ vraag ik opnieuw. Hij blijft me negeren en loopt langs me zonder me aan te kijken. Weer loop ik achter hem aan, ik weet nog steeds niet wat ik moet zeggen. Hij loopt direct door naar de hal en pakt zijn jas en trekt hem snel aan. Met zijn jas nog open opent hij de voordeur. ‘Marvin!’ zeg ik nu harder en pak hem bij zijn bovenarm. Hij draait zijn hoofd, tranen in zijn ogen. ‘Blijf, alsjeblieft.’ Smeek ik bijna. Ik zie hem een brok in zijn keel wegslikken. ‘Ik moet gaan nu Max, hou me niet tegen, ik…’ Hij slaat zijn ogen neer. Mijn grip verslapt en hij trekt zich los en loopt naar buiten en laat de voordeur open. Hij wacht niet op de lift maar rent bijna de ...

... trap af. Als ik hem niet meer zie duw ik de deur zacht dicht. Ik draai me om, ik weet niet wat ik moet doen. Ik zak door mijn knieën en als ik tegen de dichte voordeur aan zit word het me teveel. Ik breek en laat de tranen over mijn gezicht lopen…

Na een vijftal minuten dwing ik me tot op staan en zoek ik mijn sigaretten. Ik plof neer op de bank en steek een sigaret op. Alleen buiten roken was een eigen opgestelde regel maar die lap ik aan mijn laars, er staat nog een gebruikt leeg koffie kopje. Prima asbak. Jarenlang heb ik me afgevraagd waar mijn vader was, bewust ging ik niet naar hem op zoek, bang voor teleurstellingen. Ik besloot een andere weg te kiezen. Een open deur, sterker nog, twee openslaande deuren die wagenwijd open stonden. Hoe makkelijk kon ik het hem maken om mij te vinden. Hij hoefde alleen maar mijn naam in google te typen en zou al in contact met mij kunnen komen. Al jaren heeft hij dat niet gedaan. Stiekem hoopte ik dat hij dood was, gestorven ergens op wat voor manier dan ook. Maar nee, hij is springlevend, heeft mij echt in de steek gelaten. Heeft een nieuwe start gemaakt. Nieuwe vrouw en nieuwe zoon. Ik, Maxwell van der Velde, zijn zoon, besta niet meer voor hem.

En nu? Het zo maar laten? Of hem confronteren? Wil ik hem wel in mijn leven? Kan ik de antwoorden aan als hij me ze al zou geven? Of rent hij door mij dan weer weg, zijn nieuwe vrouw en Marvin achterlatend…. Dat kan ik Marvin niet aan doen… En Marvin dan? Hij is verdomme mijn halfbroer. ...