Charlotte - 23 - Sex Verhalen

Charlotte - 23

... heel ver, van waar hij zelf woont, dan zal die best wel eens bereid kunnen zijn om wat geld te investeren. Dus daar ga ik volgende week eerst eens mee praten.’

Eduard moet nu lachen. ‘Dus je hebt het nu al allemaal uitgewerkt, terwijl je nog maar amper de telefoon hebt opgehangen?’

Ik haal mijn schouders op. ‘Ik ben niet alleen leraar, Eduard. Ik heb op de achtergrond nog wat vastgoed en activa. Dus ik ken me wel een beetje uit in die wereld. Niet dat ik een professional ben, maar ik weet wel de weg.’

Eduard knikt begrijpend. Dan vraagt hij me: ‘Hoe heet die vader van die John dan? Ken ik hem?’

‘Dat is Hans Sagelaar, van Steenhuis vastgoed. Die naam zal je misschien wel wat zeggen.’

‘Ja, die man ken ik wel. Of ten minste, van horen zeggen. Die zit inderdaad goed in de slappe was. Die heeft heel wat vastgoed in Apeldoorn en omstreken.’

‘Juist. Die man bedoel ik. En John is zijn zoon. Dat zal me nog een heel gesprek worden. Het zit namelijk zo. Johns vader is eigenlijk helemaal niet blij, dat zijn zoon amper werkt, geen toekomst opbouwt, en de hele tijd maar vrijgezel blijft.’

‘Maar John is nu toch getrouwd? Met Linda, heb ik dat goed?’

‘Ja, dat klopt. Maar ik durf te wedden, dat Johns vader het niet eens weet. John is niet de man, die het zomaar aan zijn ouders zou vertellen.’

Eduard kijkt geschokt. ‘Waarom zou John dat niet tegen zijn vader vertellen?’

‘Omdat zijn vader bijna alles afkeurt, wat John doet. Daarom is John ook altijd rebels ...

... geweest. Het zou me echt verbazen, als Hans het al weet.’

‘En waarom denk je dan, dat die vader van John zijn zoon dan nog zou helpen?’

‘Tja, ik ken Hans en we praten nog wel eens over de tijd, dat ik nog met John omging. Hans is in de tussentijd wel iets veranderd. Hij wil gewoon zijn zoon weer terug zien, en het liefst dat John weer iets nuttigs doet met zijn leven. Nou, dat kan Hans krijgen, maar dan wel op de voorwaarden van John. Hans heeft letterlijk tegen me gezegd, dat hij John meteen zou terugnemen, als hij zich zou settelen en een gezin zou gaan vormen. Dus, ik weet dat John een goede kans maakt, dat zijn vader hem helpt. Maar dan ben ik er nog niet. Dan moet ik John nog zover krijgen, dat hij de hulp van zijn vader accepteert.’

Eduard moet weer lachen. ‘Je lijkt wel een relatiebemiddelaar! Je hebt straks nog wel tijd voor Lisa?’

‘Geen zorgen, daar zorg ik wel voor, dat Lisa, en straks ook ons kind, echt geen aandacht te kort komen.’

We rijden dan de inrit van het huisje op. En daarmee is ook het gesprek over John ten einde. Ik zeg tegen Eduard: ‘Zeg nog maar niets over wat ik net tegen je gezegd heb. Ik vertel Lisa wel, dat John en Linda in verwachting zijn. En dat ze verhuisplannen hebben om naar Nederland te komen, samen met Lonneke. Maar Lisa hoeft nu niet te weten, wat er nog allemaal bij komt kijken. Dat kan later ook nog wel allemaal.’

‘Mij best. Laat Lisa nu maar eerst lekker genieten van haar zwangerschap en de voorbereidingen voor jullie ...