Lucie, nog steeds niet zwanger - deel 2 - Sex Verhalen

Lucie, nog steeds niet zwanger - deel 2

3. zondagavond, zes uur

Antje en Lucie liepen de woonkamer van hun grootvader binnen. De oude man zat voor de televisie; hij keek naar een voetbalwedstrijd. In de open haard knetterde een gezellig vuurtje. Toen hij de meisjes zag binnenkomen, zette hij de TV onmiddellijk uit. “Ha, meisjes,” zei hij vrolijk en kuste hen toen ze zich ieder om beurt over hem heen bogen. “Alles goed?”

“Ja hoor. Met jou ook?”

“Zeker. Een beetje stijf, maar voor de rest geen probleem.”

Dit bracht de meiden aan het giechelen. Het tegendeel zou hen zwaar verwonderd hebben. “En wat maakt je stijf, William?” wilde Lucie wel ‘ns weten.

“Wat er hier te gebeuren staat.”

Het meisje legde haar hand in zijn kruis en kneep in zijn penis, die onmiskenbaar stijf stond. “Jij ouwe snoeper!”

William lachte. “Mijn liefste sletje...” Hij kuste haar. “Maar neen, het gaat niet zijn zoals gewoonlijk.”

“Neen?” vroegen de twee meisjes haast gelijktijdig. Antje was inmiddels op de rand van het salontafeltje tegenover hen gaan zitten.

“Wel, er zal gesekst worden, geen angst. Maar niet zoals je denkt.” Het was duidelijk in hun grote ogen te lezen dat de twee blondjes het niet meer hielden van de spanning. William besloot hen te verlossen. “Lucie,” richtte hij zich tot de jongste, “jij gaat je vandaag zwanger laten maken door een vriend van mij.”

“Wat?” reageerde Lucie geschrokken, “dat kan niet, want...”

“Want zij wil absoluut dat het van jou is,” viel Antje haar in de rede. Zij wilde ...

... beletten dat ‘flapuit Lucie’ haar mond voorbij praatte.

“Dat weet ik. Maar het lukt niet... En het zal waarschijnlijk ook niet meer lukken. Ik mag dan nog in goed in vorm zijn, maar mijn zaad is niet meer wat het geweest is. Daarom hebben we hulp nodig, meisjes. Ik wil je zo snel mogelijk met een dikke buik zien. Ik wil die zo snel mogelijk kunnen masseren; ik wil zo snel mogelijk je zwangere borsten bepotelen en mijn lul in je zwangere kut kunnen steken.”

Het pleidooi had de twee meisjes behoorlijk heet gemaakt. Antje voelde dat haar tepels hard geworden waren en zag dat dat ook bij Lucie het geval was. Ook de temperatuur van haar poesje was opgelopen. “En wie...” Haar stem sloeg over. Ze begon opnieuw. “En wie zou de vader moeten worden?”

“Ik!” benadrukte William Steveniers. “Al was het maar door het feit dat ik hem gekozen heb. En dat hij van niets weet... Anders zou hij misschien niet willen. Of achteraf het kind opeisen.” Er gleed een droevige blik over het gelaat van de oude baas toen hij dit zei. “Dus het blijft ons geheimpje, oké?”

“Maar...” begon Lucie weer.

Antje barstte in een hoestbui uit. De tranen rolden haar uit de ogen. “Krijg ik... krijg ik iets te drinken, opa? Een glas water?”

Natuurlijk wilde de man haar wel een glas water halen. Lucie ging van zijn schoot af en hij verdween in de keuken.

“Zwijg over Bram,” siste Antje tegen Lucie. “Dat mag hij nooit te weten komen! Als het kind niet van hem is, of het niet gegaan is zoals hij wil, krijgen ...