Bijna In Parijs - Sex Verhalen

Bijna In Parijs

Ik had lang uitgekeken naar dit uitstapje met Laureen. Een uitstapje was het natuurlijk niet echt. We moesten samen naar een vergadering om een project voor te stellen. We waren met andere woorden aan het werk. Maar alles wat ik met Laureen deed, was anders en meer dan alleen maar werk. Omdat zij erbij was, werd deze lange, op zich saaie rit over de autoweg voor mij een uitstapje. Laureen gaf alles kleur. Ook letterlijk. Met haar diep rood geverfde haar, haar witte huid, haar rode lippen. Ook dat eigenzinnige lichaam van haar bekoorde me. Die zware boezem, die brede heupen, die dikke ronde wat naar achteren stekende kont. Dat klinkt misschien ruw en onvriendelijk, maar het is een compliment. Ik vond Laureen een prachtige vrouw. Ik kon niet niet naar haar kijken en haar bewonderen. Ik was verslaafd aan haar lijf. Nog afgezien van alle andere aangename karaktereigenschappen die ze had. Die combinatie van een mijn zinnen prikkelend lichaam en een mijn hart veroverende vriendelijkheid was fataal voor mij. Ik viel voor haar als een steen. Ze mocht me alles vragen. Maar andere dan professionele vragen kreeg ik van haar helaas niet. Ik had alles voor haar willen doen: grasmaaien, behangen, inkopen doen… Als ik maar in haar buurt mocht zijn…! Van mijn kant had ik evenmin een duidelijk teken gegeven van mijn verlangen naar haar. Ze had dat nooit opgemerkt. Vandaar dat ik zo had zitten uitkijken naar die enkele uren met haar alleen in de wagen. Ik verwachte er veel van. Alles. Nu ...

... moest er iets gaan gebeuren. Al wist ik niet wat dat betekende. Wat moest er gebeuren tussen ons? Laureen was getrouwd en had kinderen. Ik had geen reden om te vermoeden dat ze ongelukkig was en dat ze wat anders wilde. Ik hoopte het, maar dat betekende natuurlijk niks.

De heenreis was vlot verlopen. Aan gespreksonderwerpen geen gebrek. De vergadering moest immers nog komen en we hadden nog een en ander voor te bereiden. Ook het eerste uur van de terugreis konden we nog makkelijk vullen met een nabeschouwing bij de meeting. Wat waren de plussen en de minnen van onze presentatie? Tussendoor wat roddelen over en lachen met de collega’s. Onszelf op de borst kloppen dat we het toch goed gedaan hadden en dat onze powerpoint presentatie veruit de interessantste was…!

Maar op een bepaald ogenblik waren we uitgepraat over het werk en de collega’s en vielen er langere stiltes. Geen onaangename stiltes. Integendeel zelfs. Zij zat naast me. Ik genoot intens van haar aanwezigheid. Haar vrolijkheid. Haar lach. Haar volle lichaam. Ze had zich zoals altijd met smaak gekleed: ze droeg een jurk met felle zomerse kleuren en een wit strak zittend hemdje. Aan haar voeten droeg ze rode schoenen met hoge hakken die perfect bij de kleur van haar lippen pasten. Vanuit mijn rechter ooghoek keek ik soms naar haar. Ze zat er zwijgend bij met die mooie glimlach van die ik zo vaak had geobserveerd. Ze leek heel blij over de namiddag en over onze prestatie. Ik wist dat ik iets moest doen en zeggen ...