Ik wou leraar worden - Sex Verhalen

Ik wou leraar worden

Mijn roeping was van jongs af aan: leraar worden

Mijn roeping was van jongs af aan: leraar worden. Velen doen dat omdat ze na hun academische studie geen baan kunnen krijgen, maar ik wou alleen maar dat. Met verve begon ik aan mijn opleiding, maar na de saaie, doodse mensen die ik daar tegen kwam, was mijn enthousiaste aan het slinken. Er waren maar twee personen, die mijn aanvankelijke enthousiasme een pietsie konden helpen. Hij was een doorgewinterde leraar van tegen de vijftig en zij een aankomend (?) talent van midden twintig.

Onder zijn strenge, harde maar volledig eerlijke aanpak, maakte ik zeer goede vorderingen. Met haar ging het beduidend minder. Ze zat steeds op mij te vitten. Ik kon niets goeddoen. Voor het ambt als leraar was ik, volgens haar, totaal ongeschikt. Op een dag was ik het zo zat, dat ik na het einde van de les achterbleef en om een gesprek vroeg. “Vertel het maar knul”: zei ze denigrerend, waarop ik echt in woede uitbarstte. “Oh, is dit de professionele houding?”, vroeg ik zogenaamd onschuldig. “Heeft U daar vaker last van?”.

Ze werd rood, niet van woede maar duidelijk van schaamte. Stamelend bood ze haar excuses aan en vanaf dat moment liep alles veel beter. Ze deed normaal, gaf me op mijn kop als ik verzaakte, maar prees me ook als ik het goed had gedaan. Eindelijk rust.

Toch zou dit weer veranderen. De leraar waarover ik het eerder heb gehad, was het opgevallen dat het niet tussen haar en mij boterde; alleen wist hij duidelijk niet dat ...

... de verhoudingen nu op een normaal niveau lagen. Hij heeft haar schijnbaar, nee blijkbaar, ter verantwoording geroepen want het was direct weer hommeles. Het gedonder begon weer overnieuw en wel zodanig dat ze, hoe goed ik het deed, mijn cijfers behoorlijk naar beneden stelde. Als proef pikte ik van het Internet een wat ouder verhaal, dat toentertijd goed was voor een eervolle vermelding. Ze had geeneens door dat het pure fraude was en, conform haar gewoonte, werd ik met een dikke onvoldoende “beloond”.

Wederom vroeg ik een gesprek aan, maar dat was aan dovemansoren gericht. Ten einde raad vroeg ik de hulp in van de leraar, mij wel bewust van het feit dat zijn vorige optreden alleen maar tot verdere ellende had gezorgd. Het enige wat hij mij kon beloven, was dat hij een gesprek zou arrangeren, zoniet afdwingen.

Koel ontving ze mij en meldde direct dat gegeven cijfers nu eenmaal cijfers waren, maar als ik mijn uiterste best deed haar drie wellicht naar een zes kon opkrikken. Ik werd geeneens meer kwaad en volkomen rustig vertelde ik haar dat ze wat mij betrof gerust de pot op kon. Ik voegde daar echter aan toe dat ze vermoedelijk nog nooit een lange(re) relatie had gehad, want niemand zou het bij zo’n koel, egoïstisch wijf kunnen uithouden. “Je mag dan wel knap zijn, een heel mooi lijf hebben, maar na drie keer neuken, haakt iedereen af.”: was mijn laatste opmerking en ik vertrok.

Geschrokken van mijzelf, want het flapte er zo maar in één keer uit, besloot ik om ook ...