pech of geluk? - Sex Verhalen

pech of geluk?

... smaakte ze heerlijk!!! Ze maakte van de gelegenheid gebruik om kennis te maken met mijn stijve paal, verlekkerd kijkend naar de glimmende eikel en de bungelende ballen eronder… ze keek me geil aan en gaf me opdracht om haar te neuken zoals ik nog nooit een vrouw geneukt had… met enige moeite kwam ik tussen haar dijen en probeerde mezelf naar binnen te duwen… ik voelde dat ze goed nat was van het gegeil, toch paste mijn pik maar met moeite in haar gaatje… "het is zo lang geleden … neuk me!!!"

Eenmaal in haar kutje bewoog ik ritmisch heen en weer, steeds sneller, met mijn duim rondjes draaiend op haar klit. De wereld leek stil te staan en terwijl Karin hijgend geile dingen in mijn oren fluisterde voelde ik mijn hoogtepunt al naderen, voor mij was het ook al even geleden en deze wilde sex met een onbekende vrouw zette mijn lijf in brand! "ik ga je op z'n hondjes nemen" hoorde ik mezelf zeggen, Karin draaide om en bood haar openstaande kutje nu andersom aan… haar ronde kont maakte me nog geiler en zonder genade propte ik mijn hele lengte naar binnen… Karin slaakte een harde gil, het kon me niks schelen dat voorbijgangers het zouden kunnen horen en neukte mijn verovering nu zó hard dat mijn ballen een kletsend geluid tegen haar kale doos maakten. In de glazen deurtjes van de kast kon ik ...

... Karin's gelaatsuitdrukkingen goed zien, ik maakte haar attent op haar eigen weerspiegeling en vanaf dat moment begon ze nog ruigere taal uit te slaan… ik wist tot dan toe niet dat praten tijdens de sex zoveel toe kon voegen, het maakte me geiler dan ooit tevoren. Na een tijdje met mijn handen om haar tieten gezeten te hebben hield ik het niet meer, ik pakte haar bij de schouders en stootte harder en sneller dan eerst in haar inmiddels gewende poesje… dat samen begon te knijpen… samen kwamen we tot een explosie van geilheid, ik grommend, zij geil pratend.. en toen werd het stil en waren er alleen nog schokjes….

Uitgeput en nat van het zweet klommen we uit de ambulance, nieuwsgierige blikken vanaf het terras waren ons deel. De racefiets is in de ambu verdwenen, op het eindpunt van de fietstocht kwam net de groep aanfietsen terwijl wij de fiets uitlaadden. De twee dames die me eerder gevraagd hadden Karin op te vangen waren als eerste bij ons… "zo, het is gelukt zie ik… zei er één… jullie hebben je toch wel gedragen he?" . "Joyce", begon Karin "zou jij van deze man afblijven als je de kans kreeg??" Aan de blik van Joyce zag ik dat ze niet wist of ze het geloofde of niet… en da's misschien maar beter ook… Ik kan wel zeggen: de volgende keer fiets ik ‘m er gewoon wéér in… Als je dat maar weet!