Het was weer eens zover - Sex Verhalen

Het was weer eens zover

... ze open had gedaan zag ik wat waarschijnlijk de werkelijke reden was van haar cameraschuwheid: ze was niet alleen flink mollig, ze had bovendien zulke enorme borsten dat ze wel een kermisattractie zou kunnen zijn! Onder haar wijde roze trui welfden zich twee reusachtige heuvels, wel zo groot als hoofdkussens helemaal tot onder haar navel. Eerst dacht ik nog dat de welving door haar armen kwam die ze onder haar trui verborgen hield, maar ze gaf me een hand, zodat ik moest vaststellen dat die roze wol een ontzaglijke hoeveelheid tietvlees omhulde. Tegelijkertijd moest ik haar natuurlijk aankijken en beleefd kennismaken, terwijl ik stond te trillen op mijn benen van geilheid, want hoe groter borsten zijn, hoe mooier. Hoe zou ik deze ooit uit mijn dromen kunnen bannen?

Mevrouw Alkema “zeg maar Suzy” ging me voor naar haar woonkamer waar ze de koffie al had ingeschonken. Een wat te warm gestookte kamer die een luxe smaak verried: dik tapijt op de vloer, zware gordijnen, en degelijke antieke meubelen. Ze moest behalve welgesteld ook erudiet zijn, want er stonden maar liefst drie boekenkasten, en niet met doktersromannetjes en ECI-romans. Ik zakte diep weg in de kussens van de leunstoel die ze me had gewezen, en zij vleide zich op de bank, waarbij haar tieten haar hele buik leken te bedekken. “Jij maakt zeker een hoop mee hè, al journalist”, begon ze verrassend stompzinnig de conversatie. Ik lulde het een en ander aaneen over mijn werk en keek intussen zo veel ik durfde naar ...

... dat ongelofelijk voluptueuze lichaam van Suzy. Wat was haar man een bofkont! Ik zou niet eens ‘s ochtends naar mijn werk kunnen gaan als ik naast zo’n vrouw wakker werd. Alleen al de manier waarop ze meedeinden als haar bovenlichaam bewoog mijn keel droog van verlangen. Natuurlijk, ze was al wat ouder, ik schatte haar op een jaar of 45, en ze had al kraaiepootjes bij haar ooghoeken, maar die vind ik juist zo aantrekkelijk. Langzaam maar zeker kwam onze conversatie op gang, en eenmaal pratend over de kwaliteit van het onderwijs vergat ik bijna dat ik tegenover een verrukkelijk lustobject zat waar ik maar al te graag het bed mee zou delen. Suzy had een veel beter en scherper verhaal over de misstanden bij het basisonderwijs dan ik had gehoord van mijn andere gesprekspartner en ze was vol passie over hoe het allemaal beter zou kunnen. Als voorbeeld noemde ze haar zoon Otto, die van haar, thuis, veel meer leerde dan op school. “Moet u hem trouwens langzamerhand niet gaan halen”, vroeg ik, want het was inmiddels al een uur of drie ‘s middags. “Nee, zijn vader haalt hem vandaag, en die heeft hem het hele weekend, goddank, want dan kom ik weer een beetje aan mezelf toe”. Nu stond (of zat) ik perplex. Was het denkbaar dat een man zo’n droomvrouw zou verlaten? Waarvoor dan in Godsnaam? Maar dat zei ik natuurlijk niet. In plaats daarvan probeerde ik te peilen wat haar burgerlijke staat dan wel was, en wat ze überhaupt deed, de hele dag.

Nu pas bleek dat ze eigenlijk vrij eenzaam was. ...