Mini - 72 - Sex Verhalen

Mini - 72

Dinsdagochtend. Opstaan en ontbijten in goed gezelschap is altijd prettig. Joline was in een goed humeur en was de hele tijd met de muziek mee aan ’t neurien. “En waarom is mijn geliefde zo vrolijk?” vroeg ik haar. Ze knipoogde. “Vanwege het vooruitzicht dat jij straks een weekje weg bent en ik hier dan vreselijk de beest kan uithangen natuurlijk…”

Terwijl ik een boterham smeerde zei ik: “Houdt de Commandant Backoffice er wel rekening mee dat ze eerst door de rijstebrijberg van twee weken vakantie met ondergetekende heen moet? En dat ze in de week dat ik in Maleisie werk, de loopgroep onder de duim moet houden?” Joline keek me aan. “De loopgroep? Die geef je dan toch een weekje vakantie?” “Nee dame, dat doe ik niet. De loopgroep gaat ook in onze vakantieweken door. Als je dat laat versloffen, valt de groep straks uit elkaar. Continuiteit is het sleutelwoord. Ik ga Linda vragen of zij voor mij de honneurs waarneemt.”

“Linda… Linda… Help me even, Kees.” Ik grinnikte. “Linda is die dame van een jaar of vijftig die aan het opkrabbelen is van haar knieblessure. Vroeger marathons gelopen. Zij klopte Marion met twee rondjes, waardoor Marion nu een minderwaardigheidscomplex heeft opgelopen.” Joline knikte. “Oh ja, nu weet ik het weer. Klein, uiterst pezig, zegt heel weinig, maar als ze iets zegt is dat met een Rotterdams accent waar je van omrolt.”

“Juist. Ze heeft een aantal maanden geleden een knie-operatie ondergaan en is nu weer terug in vorm aan het komen. Die vorm ...

... heeft ze al lang, maar ze vindt het gewoon gezellig en leuk bij ons clubje. Maar geen zorgen: ik vraag haar vanavond of zij ook tijdens mijn weekje Maleisie de coaching voor haar rekening neemt. Ze heeft alle technieken in huis, alleen…” “ …kan ze nogal bot uit de hoek komen.” vulde Joline lachend aan. “Precies. Ze heeft soms de tact van een boa constrictor met kiespijn. Maar het is onder dat harde uiterlijk een hartikke aardige vrouw. Dus: de week na onze vakantie ga je vreselijk afzien.”

Joline keek me aan. “ Ik denk dat ik me dan ziek meld, Kees.” Ik schudde mijn hoofd. “Niks ervan, dame. Die tien kilo die je aan gaat komen tijdens onze vakantie moeten er wel af.” Ze stoof op. “Tien kilo? Jij denkt dat ik in twee weken vakantietijd tien kilo ga aankomen? Hoe wil je dat gaan doen, meneer Jonkman?”

Ik grinnikte. “Simpel. Je vastbinden in de camper en helemaal vetmesten met lekker eten uit het kookboek van Kees. Geen fysieke activiteiten, behalve ’s avonds het verplichte nummertje met de camper op steuntjes om de vering van de achteras niet te laten piepen. En de volgende ochtend een ontbijtje met een driedubbele boerenomelet. ’s Middags standaard een Big Mac en ’s avonds kook ik volgens de schijf van de vijf V’s.” Joline keek nieuwsgierig. “De schijf van vijf ken ik. De schijf van de vijf V’s? Vertel!” “Veul en Vet Vreten bij Van de Valk”.

Ze schoot in de lach. “Jaja… met als enige vitamines het schaaltje appelmoes met de kers erop. Nou, ik denk dat onze voeding er heel ...