Ankie - 2 - Sex Verhalen

Ankie - 2

De volgende ochtend was Ankie al vroeg wakker. Haar gedachten gingen onmiddellijk terug naar gisterenavond. Wat was het toch een heerlijke avond geweest. Rob, het zwembad, de tuin! Het leek wel een sprookjeswereld, een paradijs. Misschien was het dat ook wel. En vanavond ging ze er weer heen. Wat een geweldig vooruitzicht.! Maar eerst met haar vriend naar het strand. Dat hadden ze zo afgesproken. Diep in haar hart had Ankie er niet echt zin meer in. Eigenlijk wilde ze liever naar Rob terug als ze eerlijk was

Haar vriend kwam al vroeg en met de trein gingen ze naar Zandvoort. Ze vonden een plekje op het strand. Ankie beleefde de dag echter heel anders dan gewoonlijk. Was ze in de zee, dan stelde ze zich een zwembad voor, lag ze op haar handdoek op het strand, dan dacht ze aan de ligstoel in de tuin van Rob. Ze was er niet echt bij met haar gedachten. Natuurlijk bemerkte haar vriend dat.

“Wat is er Ankie? Je bent er niet echt bij met je gedachten.”

“Ach niets, ik ben gewoon moe.” Een leugentje om bestwil.

Haar vriend reageerde: “Dat heb ik je toch gezegd, je moet stoppen met het bezorgen van pizza’s. Veel te zwaar voor je.”

Dat wekte irritatie bij Ankie op; “Lekker makkelijk praten. Je weet dat mijn studie veel geld kost. Daarom bezorg ik pizza’s.”

“Je moet er mee stoppen,” herhaalde hij, “veel te vermoeiend.”

“Zeur toch niet zo. Ik heb het geld nodig. Dus hou er over op!”

Ankie wist natuurlijk ook wel dat haar vriend het goed bedoelde, maar ze kon het ...

... er even niet bij hebben. De tijd kroop voorbij. Werd het dan nooit tijd om naar huis te gaan?

Om 3 uur had ze er genoeg van. “Kom, we gaan naar huis!”

“Nu al?”

“Ja, nu al. Ik ben moe. Ik wil gaan slapen. Ik heb weer een drukke week voor de boeg.”

En dus vertrokken ze. Eenmaal terug op het station namen ze afscheid. “Nee, ik kan je vandaag niet meer zien. Ik eet thuis wat en ga dan slapen. Bel je morgen wel.”

Ankie nam de bus. Eenmaal thuis ging ze eerst douchen. Ze haalde een diepvriesmaaltijd uit de vriezer en zette die in de magnetron: 40 minuten.

Toen ging ze op de bank liggen en pakte haar mobiel. Ze ging Rob bellen.

Al na het eerste signaal nam hij aan: “Met Rob.”

“Ik mis je.” Het kwam er spontaan uit.

Het was even stil voordat hij antwoordde: “Ik mis jou ook.”

Hij voegde era an toe: “Hoe laat kom je?”

Ankie keek op de klok en antwoordde: “Half 8.”

“Goed, Ik ben om half 8 voor je flat.”

Ineens nam de spanning toe. Ankie voelde zich nerveus worden. Straks zou ze hem zien. Weer zien! Ze stond op en maakte een tas klaar. Natuurlijk ging er ook zwemkleding in. Toen het belletje van de magnetron klonk haalde ze de hete maaltijd er uit. Bijna verbrandde ze haar vingers omdat ze veel te gehaast de verpakking wilde openen. Ze at aan tafel, maar het kostte haar moeite haar bord leeg te eten. Afwassen, tanden poetesen, nog even voor de spiegel, ze was er klaar voor. De klok wees 10 over 7. Dan maar even haar facebook controleren. 20 over 7. Ik ...