1. Yolanda 2 deel 4 (Slot!)


    Datum: 29-9-2017, Categorieën: Extreem Auteur: SabjeB, Bron: Gertibaldi

    ... botergeil moest maken! Hij kwam bij haar staan en zette zijn pik tegen haar lipjes. “Wil je hem, Yolanda?”
    
    “Ja,” kreunde ze. “Ik wil hem.”
    
    “Zeker weten?”
    
    “Ja,” antwoordde ze weer.
    
    Hij duwde zijn pik in één keer naar binnen, zo diep mogelijk. Yolanda schreeuwde het uit van genot. Even vond Damian het jammer dat de camera’s geen geluid kon opnemen. Hij begon zijn pik driftig in haar kut te stoten. Het vocht droop op het bureau en op de grond. Damian bleef doorstoten. Yolanda kreunde luid en greep het bureaublad vast. Ze gooide een stapel papieren om, maar dan kon hen niets schelen. Ze hadden alleen oog voor elkaar en het genot dat ze elkaar bezorgden.
    
    Yolanda gilde het uit. “Ik kom bijna,” kreunde ze.
    
    Damian wilde het eigenlijk nog even inhouden, maar wilde hier ook graag weg. Hij besloot dat ze vanavond nog wel een keertje konden, dan zou hij zijn lading weer hebben bijgevuld. “Ik kom ook,” kreunde hij. Hij pakte haar schouders en stootte zijn pik zo diep mogelijk in haar kut. Ze gilde het uit van genot en kronkelde over het bureau heen, nog meer papieren en het bakje met pennen op de grond gooiend.
    
    Damian stootte nog een paar keer en spoot toen zijn zaad bij haar binnen.
    
    Nagenietend bleven ze elkaar zachtjes strelen. Damian ging met zijn vingers over haar buik en liet zijn vinger rond haar navel glijden.
    
    “Damian,” begon ze zacht.
    
    “Ja, Yolanda?”
    
    Yolanda keek hem aan. “Weet je nog, in de kelder, dat je me toen nam? Toen je ons van meer ...
    ... problemen redde?”
    
    Hij knikte. “Natuurlijk. Hoezo, zit het je dwars?”
    
    “Nee, integendeel. Dankzij jou kon ik me er sneller overheen zetten. Hoe lang is het geleden?”
    
    “Zo’n anderhalve maand, schat ik.” Hij begreep niet goed wat ze nu wilde zeggen.
    
    “Wel, ik ben daarna niet meer ongesteld geweest.” Ze had hem een soort vreemd, wit stokje dat in een zak van haar rokje had gezeten. Een zwangerschapstest die positief was.
    
    Yolanda glimlachte. “Ik durf alleen niet te zeggen wie de vader is... Ik hoop dat jij het bent... Maar, stel, het is niet jouw kind... Zul je dan toch... Zul je proberen...”
    
    Hij legde zijn vinger tegen haar lippen. “Ik zal het dan als mijn eigen kind behandelen, Yolanda. Dat beloof ik.”
    
    Yolanda glimlachte en zoende hem weer.
    
    Netjes aangekleed liepen ze naar het kantoor van meneer Verstraten. Damian bleef buiten de deur wachten, Yolanda ging na een korte ‘ja’ naar binnen. Meneer Verstraten las wat papieren door.
    
    “Ik wil dat je die collar van mijn nek haalt. Ik neem ontslag.”
    
    Meneer Verstraten las rustig zijn regel af voor hij opstond. Hij pakte een sleuteltje uit zijn bureaulade en maakte het slotje los zonder wat te zeggen.
    
    Yolanda legde de collar op het bureau. “Ik kan niet langer voor je werken,” zei ze zacht. “Ik hield van je, en nog steeds... Maar je negeerde me de afgelopen tijd volkomen.”
    
    Meneer Verstraten keek haar kalm aan. “Tja, als iemand je lul afbindt en er met een zweep op slaat heb je gek genoeg even geen zin meer.”
    
    Ze ...