Yolanda 2 deel 4 (Slot!) - Sex Verhalen

Yolanda 2 deel 4 (Slot!)

Aan alle series komt een eind, en voordat deze teveel wordt uitgemolken komt ook aan deze serie een eind.

Wekenlang leek meneer Verstraten Yolanda te negeren. Hij liet haar veel papierwerk doen, maar zei verder weinig en keek haar nauwelijks aan. Hij gaf haar geen eens een kus op haar wang, laat staan op haar mond. Ze voelde zich aan de kant gezet. Hij deed haar vreselijk pijn zonder haar aan te raken. Het negeren was vele malen erger dan wat ze tot nu toe had meegemaakt.

Ze moest vaak afreageren bij Damian. Hij wist wat ze had meegemaakt en ze vertrouwde hem volledig. Ze hield zelfs van hem! En door die liefde die ze voor elkaar voelden was het ook niet zo gek dat ze regelmatig na het afreageren van Yolanda naakt en bezweet naast elkaar lagen, een arm om elkaar heen, Yolanda’s been speels over die van Damian heen geslagen.

Damian dacht er nooit aan om meneer Verstraten na te doen. Om haar te domineren, vast te binden of zelfs pijn te doen. Gewoonlijk vond hij het wel leuk om leerlingen bang te maken met naalden, of de naalden echt te gebruiken, of de leerlingen vastmaken en wat leuke dingen doen... Maar bij Yolanda niet. Hij hield van haar, met haar had hij liever seks zonder al die toestanden er omheen. Ze leek er echt van te genieten, maar hij kon zich niet voorstellen dat ze het niet miste. Hij vroeg het haar een keer, maar ze reageerde kalm: “Dat hoeft niet, ik heb het liever zoals we hte nu doen. Liefdevol, passievol... Dat geeft me zo’n goed gevoel.” Waarna ...

... ze hem kuste.

Yolanda moest wel bekennen, meneer Verstraten kon soms wel 3 keer na elkaar klaarkomen. Damian meestal maar 1 keer. Als hij echt goed opgewonden was wilde het hem wel eens 2 keer lukken, maar daarna hield het echt op.

Maar ook dat miste ze niet. Damian was schoolarts en wist alle gevoelige plekjes te vinden. Met zijn vingers en tong wist hij haar ook vaak klaar te laten komen, soms spoot ze zelfs van opwinding.

Yolanda typte haar regel af, las het na en printte het verslag uit. Ze schoot er een nietje in zodat de drie velletjes bij elkaar bleven en verliet haar kantoor.

Ze liep naar het kantoor van meneer Verstraten en klopte op de deur.

“Ja?” klonk zijn stem.

Ze opende de deur en kwam zijn kantoor binnen. Hij was een email aan het typen en nam er de tijd voor. Ze keek naar beneden, nog altijd voelde ze zich klein en onderdanig bij hem.

Ze hoorde hem op het toetsenbord de toetsen aanslaan en het even nalezen voor hij weer verder ging.

Ze hoorde hem met de muis klikken – blijkbaar verstuurde hij het bericht – en uiteindelijk hoorde ze hem vragen: “Is het klaar?”

“Ja, meneer.”

“Je bent een half uur te laat.”

“Het spijt me, meneer. Het was wat meer werk dan ik dacht.”

Hij pakte de papieren uit haar handen en bekeek het. “Je maakt mij niet wijs dat je hier bijna twee uur mee bezig bent geweest,” zei hij. “Het is slordig, afgeraffeld en heel kort verwoord. Waar had je het zo druk mee?” Hij draaide het beeldscherm zodat ze het niet ...