1. Emma En Ilse 1


    Datum: 3-2-2019, Categorieën: Tieners Auteur: Emma En Ilse, Bron: Opwindend

    ... je gedachten afleiden. Wat zou je zeggen als we zo eens lekker gaan shoppen? We hebben nog tijd zat”. Ja, dacht Emma bij zichzelf. Dat zou wel een goed idee zijn, daar had ze wel zin in.
    
    Net stonden ze op het punt om weg te gaan toen Ilse thuis kwam, zij had iets langer les gehad vandaag. Ook Ilse had een vriendin meegenomen, Esther. Zij had dus ook een uitlaatklep gevonden om haar verhaal aan kwijt te kunnen. Ook Esther had er niet veel van gesnapt, maar genoeg om te begrijpen dat Ilse en Emma voortaan op zichzelf aangewezen waren. Ten minste, totdat Pap thuis zou komen.
    
    Het idee om te gaan shoppen klonk ook Ilse en Esther verleidelijk in de oren en met z’n vieren vertrokken ze naar het centrum. Het waren vooral de kledingwinkels die hun aandacht trokken. Natuurlijk trokken de meiden de meest verleidelijke stukken uit de rekken. “Daar kan ik echt niet mee thuis komen, mijn moeder vermoord me”, merkte Sophie op terwijl ze een rokje voorhield dat voor een riem had kunnen doorgaan. Het bedekte nauwelijks haar slipje en liet haar hele benen bloot. “Ik ook niet”, merkte Emma op. Toen pas bedacht ze dat ze helemaal geen moeder meer had die er wat van zou kunnen zeggen. “Nou ja, inmiddels wel dus”.
    
    Emma pakte het rokje van Sophie aan en hield het zichzelf voor. “Hij is wel cool”, dacht ze hardop. Met zo’n rokje zou ze beslist de aandacht van alle jongens trekken. “Hoe duur is die?” vroeg ze zich hardop af terwijl ze naar het prijskaartje keek. “Oh, dat valt wel mee. Ik ga ...
    ... hem passen” en daarmee verdween ze in een van de kleedhokjes. Terwijl ze de broek uittrok die ze aan had gehad vroeg ze zich af waarom ze daar eigenlijk in gelopen had. Het was een doodgewone spijkerbroek, er was eigenlijk niks cools aan. Ze trok het rokje aan, het sloot perfect om haar heupen maar leek nu haast wel nog korter dan toen ze het voor gehouden had. Ze bekeek zichzelf eens in de spiegel, het was inderdaad erg kort maar zag er wel super gaaf uit.
    
    “Hoe staat ie?” vroeg ze aan Sophie toen ze het pashokje uit stapte. “Gaaf!” was haar reactie. Toen veranderde echter de uitdrukking op haar gezicht. “Je moet alleen wel wat anders er onder aantrekken, want dit ziet er niet uit.” Nogmaals keek Emma in de spiegel. Inderdaad, als je goed keek kon je het randje van haar witte slipje er onderuit zien komen. Ook die slipjes waren een van de dingen waar Mam altijd op gestaan had, nooit had ze ander ondergoed mogen hebben. “Oké, dan gaan we straks ook ander ondergoed kopen want ik neem hem”, besloot ze.
    
    Eind van de middag keerden de meiden huiswaarts met alle vier een lading nieuwe kleding. Esther en Sophie hadden zich beperkt tot wat meer bescheiden kleren waar ze thuis wel mee weg konden komen, maar Emma en Ilse waren zichzelf te buiten gegaan aan een compleet nieuwe garderobe. Beiden hadden ze meerdere rokjes, jurkjes, topjes en niet te vergeten strings die allemaal even verhullend waren.
    
    Toen ze thuis kwamen hoorden ze gesnik uit de woonkamer komen. Binnen vonden ze ...