Lynch En Nick - 4 - Sex Verhalen

Lynch En Nick - 4

... vast in een sterke omhelzing.

“... voor mij is dit best nieuw terrein en ik .. ik...”

Door mijn shirt voel ik zijn warme, schokkerige adem heen komen.

In al die tijd dat ik contact met hem heb gehad, is het onderwerp van een mogelijke ex nooit ter sprake gekomen.

Ik had gewoon aangenomen dat door zijn karakter, uiterlijk en vooral extroverte voorkomen hij de ene na de andere jongen versleet.

Ergens voel ik me schuldig over die aanname, maar het gevoel van hem in mijn armen verdringt mijn gedachten ruimschoots.

Opeens voel ik een hand op mijn schouder.

“Wil hij misschien een glaasje water?”

De jonge blondine kijkt bezorgd naar Nick en mij.

Als ik langs haar heen kijk zie ik meer mensen naar ons staren.

In mijn hoofd klinkt een stem die ik al een tijd niet gehoord heb, mijn zelfvertrouwen geeft me een boost omhoog.

“J.. j...ja dank je... graag”

Met drie tassen op een stoel naast ons zitten we op het terras aan de Markt.

De joker op het menukaart lijkt vooruit te dansen als het op een briesje heen en weer wappert.

De zon lijkt zich door de parasol heen te willen branden en de warmte kleeft zich aan ons.

Tegenover mij zit Nick met zijn ogen dicht, half onderuit in de stoel.

Half klagend, half zuchtend, praat hij over de abruptheid van het weer.

“Nog geen week geleden liepen we in winterkleding en nu zou ik het liefste in een zwembroek zitten!”

Even in diepe gedachten staar ik naar het smeltende ijsklontje in mijn bruisend ...

... bronwater.

Ik zie voor me hoe Nick in een strakke speedo over straat paradeert.

Geen onaantrekkelijke aanzicht.

Verleidelijk gaan zijn handen over zijn billen om er vervolgens speels een paar keer op te slaan.

Als Nick weer omdraait zie ik een flinke aftekening omhoog lopen.

Mijn ogen volgen de richting tot ik een glimmende eikel boven de rand uit zie steken.

Als hij zijn duimen achter het elastiek haakt, drukt hij het stukje stof naar beneden.

“Hey, aarde aan Lynch!”

Zoals vaker schrik ik op uit mijn fantasiewereld.

Nick kijkt me vragend aan.

“Waar wil je dadelijk heen?” herhaalt hij “Ik bedoel, we hebben nu drie tassen vol voor mij...”

Even lijkt Nick te denken

“... drie tassen vol voor mij, min die twee paar sokken voor jou dan. Spannende keuze overigens.”

Als hij nog harder met zijn ogen zou rollen, vlogen ze er uit.

Even zucht ik.

“We... he.. heb ben.. nog genoe.. oeg.. tij tij ijd. Nu eve .. n pau pau pauze.”

Demonstratief hef ik mijn glas op en neem er een slok uit.

“Hey Lynch!”

Vanachter voel ik een stevige klap op mijn schouder, die me de helft van mijn glas in mijn kraag doet gieten.

“OE! Godv... Sorry! Dat was niet de bedoeling!”

Naast me torent een gespierde man uit.

Door de kou van de ijsklontjes die langs mijn huid glijden duurt het even voor ik deze vreemdeling herken.

“Sla.. va?” weet ik er uit te persen.

“Ja! Sorry, ik wou je niet laten schrikken!”

Nick zit tegenover mij, niet wetend of hij ...