1. Dagboek - 2


    Datum: 16-12-2018, Categorieën: Homo Auteur: Nessuno Diario, Bron: Opwindend

    ... naar te vragen. Paul werd ineens rood en antwoordde: “Ja, wat denk je wel niet van die buurjongen? Hij was alleen, al kan ie natuurlijk altijd wel iemand in zijn gedachten hebben gehad.” Pfoe, dat scheelde, het was dus expres geweest om mij te teasen, en er was geen geile vent geweest die mij voor was geweest en Paul de beurt van zijn leven gegeven had. Opgelucht zuchtte ik. Op dat moment kwam de bedrijfsleider van de buurtsuper aanlopen. Paul keek even om zich heen en zei achteloos: “Maar ik kan u op dit moment dus niet helpen aan spaghettisaus. Vanmiddag komt de nieuwe vracht binnen, en dan zit er zeker een doos bij. Zal ik het dan even bij u langs komen brengen?” Wow, wat een flexibiliteit had deze gozer, ik zou willen dat ie die op andere vlakken ook ter plekke liet zien, maar ik denk dat de bedrijfsleider dat een minder goed plan zou vinden.
    
    “Uh ja, dat is goed, ontzettend bedankt!” Paul glimlachte, de bedrijfsleider keek goedkeurend naar zijn toekomstige employee of the month, en ik knikte en zei gedag. Vanavond zag ik hem dus weer. Ik rekende met mijn hoofd in de wolken af, gaf bijna 10 euro te veel aan de caissière, botste van knulligheid tegen een andere vakkenvuller op (hmm, lekker ding wel) en liep naar mijn huis terug. Vanavond zou ik hem weer zien.
    
    Eenmaal thuisgekomen pakte ik de auto en reed nog snel even naar de drogist voor de gebruikelijke middelen. Zouden homo’s andere condooms hebben? En hoe zou ik in godsnaam glijmiddel herkennen? Nou ja, voor ...
    ... alles moest een eerste keer zijn, dus ik hield me groot in de drogist, zag tot mijn opluchting dat alle middelen bij elkaar lagen, en rekende met mijn tweede rode hoofd van de dag de spullen af.
    
    Gelukkig had ik nog een hele middag over voor ik hem weer zou zijn, maar door de spanning leek die ene middag twee dagen te duren. Om vier uur ging de bel: dat kon toch nog niet Paul zijn? Ik deed open en keek recht in Pauls ogen. Ok, die had hij dus blijkbaar van zijn moeder… De buurvrouw keek me een beetje vreemd aan en zei toen: “Hoi Eric, wij zijn een paar dagen naar Limburg. Het leek me beter om het je even te vertellen, want de jongens blijven wel gewoon hier, dus als je last van ze hebt, dreig je maar gewoon met ons telefoonnummer, dan worden ze vanzelf stil.” Ik begon te lachen, ik wist al van welke jongen ik geen last zou hebben, maar dat vertelde ik haar toch maar niet. Na wat wetenswaardigheden te hebben uitgewisseld (in de buurt van Venlo, huisje, veel fietsen, jongens oud genoeg, eerste keer allen, zelf voor eten zorgen) vond de buurman het tijd dat zijn vrouw in de auto stapte. Hij toeterde, en weg was ze. Een geile jongen van 18 een paar dagen zonder ouders, in het huis naast me. Het geluk lachte me toe!
    
    Toen Paul iets over zessen wilde aanbellen, stond ik al bij de deur te wachten. Ik trok hem naar binnen, waardoor hij de pot spaghettisaus uit zijn handen liet vallen, en had zijn T-shirt al over zijn hoofd getrokken voor de deur goed en wel dicht was. Ik begon hem te ...