Dagboek - 2 - Sex Verhalen

Dagboek - 2

... Iemand die er blijkbaar plezier in had. Iemand die wel heel erg hard aan het genieten was. En ineens besefte ik het: Paul… Van de gedachte dat Paul aan de andere kant van de muur aan het kreunen was, werd mijn pik kneiterhard. Wat de alcohol had weten te voorkomen, kon Paul dus blijkbaar in een moment goedmaken.

Die sukkel! zo meteen hoorden zijn ouders hem. Of zouden die er niet zijn? Zou hij dan alleen zijn? Paul had nog wel twee broers, maar daar zou hij toch dan niet mee bezig zijn, als zijn ouders niet thuis waren? Of was er een ander in het spel? Een steek in mijn hart van jaloezie! Zou er een andere gast aan het doen zijn wat ik vandaag had uitgesteld? Had ik het neuken toch niet moeten uitstellen, en nam Paul nu wraak met een onwijze hunk met een keiharde neuklul van 20 centimeter? Ik wilde niet verder denken. Ineens besefte ik dat ik gesekst had met een gozer die ik nog helemaal niet goed kende, en dat zich dat nu wreekte. Voor hetzelfde geld probeerde Paul me alleen maar op te geilen op deze manier, maar zeker weten deed ik het niet.

Het gekreun werd luider, ik trachtte te verstaan of Paul in zijn hitsigheid nog namen riep. Als hij een naam riep, moest het de mijne zijn. Nee, ophouden, niet aan denken, niet denken aan alle andere gasten met wie hij nu zou kunnen liggen ketsen.

Een laatste kreun en het werd stil naast me. Ik probeerde nog geluiden te ontwaren, maar kon nu echt niets meer horen. Ik bedacht me nog van alles over de persoon die Paul geneukt ...

... had, maar besloot dat het geen zin had en ik ging slapen.

De volgende morgen lukte het me niet om gelijk goed wakker te worden. Ik had onrustig geslapen, en op het moment dat ik me afvroeg waarom dat zo was, herinnerde ik me het voorval van de nacht ervoor. Een nieuw soort kater overviel me, eentje van jaloezie. Ik liep naar beneden, naar mijn keuken, en vloekte van binnen: alles op. Snel onder de douche en naar de supermarkt. Het was inmiddels half 10, hopen dat ze in onze kleine buurtsuper nog vers brood zouden hebben...

Gedachteloos pakte ik een winkelmandje en liep het eerste pad in. De geur van allerhande groente en fruit maakte me week, vooral de verse meloenen. In mezelf grinnikend bedacht ik me dat ik in plaats van die meloenen in het vervolg toch meer op zoek moest gaan naar de komkommers. En zo liep ik het nieuwe pad in, om vervolgens bijna te botsen op een van de vakkenvullers. Shit, Paul, dat was ik even vergeten.

“Uhm, hoi!” Als er ergens een moment was waarop ik met mijn mond vol tanden stond, was het nu. Paul glimlachte, keek me recht in de ogen en begroette me: “Goedemorgen buurman, lekker geslapen?” Het leek wel of hij het erom deed. Ik stamelde iets terug als: “Ja, behoorlijk, wel een beetje herrie zo naast me,” het laatste was eruit voor ik er erg in had.

“Ja,” zei Paul, “dat kan kloppen, ik denk dat je buurjongen…” – en hij keek even om zich heen – “zin had om je uit de tent te lokken.” “De buurjongen, alleen?” Ik kon het niet laten om er toch ...